محمد بن عثمان میرغنی: تفاوت بین نسخهها
جز («محمد بن عثمان» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بیپایان) [انتقال=فقط مدیران] (بیپایان)) [آبشاری]) |
|||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
نام «میرغنی» را نام جدّ ششم وی دانسته اند و آن را نامی فارسی برشمرده اند. [[محمد بن عثمان]] دارای کتاب هایی بوده و فرقه او بزرگترین و اثرگذارترین طریقه [[تصوف]] در [[سودان]] برشمرده شده است. وی در سال 1268هجری قمری وفات یافته است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده است. طریقه [[ختمیه]] بیشتر بر صلوات استوار است. <ref> [[موسوعة الصوفیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص563</ref> | نام «میرغنی» را نام جدّ ششم وی دانسته اند و آن را نامی فارسی برشمرده اند. [[محمد بن عثمان]] دارای کتاب هایی بوده و فرقه او بزرگترین و اثرگذارترین طریقه [[تصوف]] در [[سودان]] برشمرده شده است. وی در سال 1268هجری قمری وفات یافته است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده است. طریقه [[ختمیه]] بیشتر بر صلوات استوار است. <ref> [[موسوعة الصوفیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص563</ref> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ابوجعفر محمد بن [[عثمان بن سعید]] العمری عسکری، دومین وکیل از نواب اربعه امام زمان (عجلالله فرجه) در عصر غیبت است. وی همراه با پدرش از وکلاء حضرت به حساب ميآیند. وی که ساکن [[سامرا]] بوده، در بعضی تراجم، به سَمّان ملقب شده است. از ناحیه امام زمان(عجل الله فرجه) توقیعاتی دالّ بر جلالت شأن وی وارد شده است. وی دو ماه پیش از مرگ خود برای خود قبری کنده و ميگویند حضرت به او خبر مرگش را داده است. | ||
+ | |||
+ | وی در سال 305 هجری قمری درگذشته است. <ref> [[موسوعة طبقات الفقهاء]]، [[آیت الله جعفر سبحانی]]، ج4، ص426 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج16، ص274 / [[قاموس الرجال]]، [[محمد تقی شوشتری]]، ج8، ص264 / [[کتاب الغیبة]]، [[شیخ طوسی]]، ص359</ref> | ||
+ | |||
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۵:۲۳
محمد بن عثمان المیرغنی مؤسس طریقه ختمیه است. وی در سال 1208 هجری قمری در طائف متولد می گردد و پس از چندی به احمد بن ادریس فاسی ارادت ورزیده و از زمره شاگردان مهم وی می شود. او به اشاره استاد خود به مصر مسافرت می نماید. پس از چندی از مصر به سودان رفته و در آن جا مقیم می گردد. وی در سودان مسجدهایی بنا می کند. میر غنی سفرهایی به مناطق دیگر آفریقا نیز داشته است. طریقت وی را ختمیه نامیده اند و آن را برگرفته شده از پنج فرقه نقشبندیه، قادریه، شاذلیه، جنیدیه و میرغنیه دانسته اند. طریقت میرغنیه ـ برخلاف آن چه در متن مشاهده می شود ـ منسوب به عبدالله المیر غنی معروف به محجوب (م: 1207هـ. ق) جدّ محمد بن عثمان دانسته شده است.
نام «میرغنی» را نام جدّ ششم وی دانسته اند و آن را نامی فارسی برشمرده اند. محمد بن عثمان دارای کتاب هایی بوده و فرقه او بزرگترین و اثرگذارترین طریقه تصوف در سودان برشمرده شده است. وی در سال 1268هجری قمری وفات یافته است. از وی مؤلفات بسیاری به جای مانده است. طریقه ختمیه بیشتر بر صلوات استوار است. [۱]
ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید العمری عسکری، دومین وکیل از نواب اربعه امام زمان (عجلالله فرجه) در عصر غیبت است. وی همراه با پدرش از وکلاء حضرت به حساب ميآیند. وی که ساکن سامرا بوده، در بعضی تراجم، به سَمّان ملقب شده است. از ناحیه امام زمان(عجل الله فرجه) توقیعاتی دالّ بر جلالت شأن وی وارد شده است. وی دو ماه پیش از مرگ خود برای خود قبری کنده و ميگویند حضرت به او خبر مرگش را داده است.
وی در سال 305 هجری قمری درگذشته است. [۲]
پانويس
- ↑ موسوعة الصوفیة، عبدالمنعم حفنی، ص563
- ↑ موسوعة طبقات الفقهاء، آیت الله جعفر سبحانی، ج4، ص426 / معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج16، ص274 / قاموس الرجال، محمد تقی شوشتری، ج8، ص264 / کتاب الغیبة، شیخ طوسی، ص359