حیدر بن جنید اردبیلی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
سلطان حیدر فرزند [[شیخ جنید]] از نوادگان شیخ [[صفی الدین اردبیلی]] و از مشایخ [[صفویه (منسوب به صفی الدین اردبیلی)|صفویه]] بوده است. | سلطان حیدر فرزند [[شیخ جنید]] از نوادگان شیخ [[صفی الدین اردبیلی]] و از مشایخ [[صفویه (منسوب به صفی الدین اردبیلی)|صفویه]] بوده است. | ||
| − | وی یک ماه پس از مرگ پدرش در سال 860 هجری قمری به دنیا آمده و تحت قیمومیت دایی خویش [[اوزون حسن]] (م: 882هـ. ق) رشد کرد. وی در سال 874 هجری قمری به [[اردبیل]] آمده و رهبری مریدان پدرش را برعهده گرفت. وی همواره در صدد بود تا انتقام پدر خویش را از [[شروانشاه]] بگیرد. و در نهایت در سال 893 هجری قمری در جنگی که برای این منظور ترتیب داده بود، به دست نیروهای ترکمن که به کمک شروانشاه رفته بودند کشته شده و سرش از بدن جدا گردید. سلطان حیدر جوانی زیبا بوده که در [[تشیع]] تعصب داشته و به همین سبب کلاه سربازان خویش را، کلاهی دوازده ترک به نشانه ارادت به امامان دوازه گانه شیعه قرار داده بود. از وی سه فرزند به نام های علی، ابراهیم و اسماعیل (که بعدها آغازگر سلسله صفویه شد) به جای ماند این سه تن از ناحیه مادر از نوادگان امپراطور مسیحی طرابوزان می باشند. <ref>تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص18 / [[دائرة المعارف تشیع]]، ج6، ص596</ref> | + | وی یک ماه پس از مرگ پدرش در سال 860 هجری قمری به دنیا آمده و تحت قیمومیت دایی خویش [[اوزون حسن]] (م: 882هـ. ق) رشد کرد. وی در سال 874 هجری قمری به [[اردبیل]] آمده و رهبری مریدان پدرش را برعهده گرفت. وی همواره در صدد بود تا انتقام پدر خویش را از [[شروانشاه]] بگیرد. و در نهایت در سال 893 هجری قمری در جنگی که برای این منظور ترتیب داده بود، به دست نیروهای ترکمن که به کمک شروانشاه رفته بودند کشته شده و سرش از بدن جدا گردید. سلطان حیدر جوانی زیبا بوده که در [[تشیع]] تعصب داشته و به همین سبب کلاه سربازان خویش را، کلاهی دوازده ترک به نشانه ارادت به امامان دوازه گانه شیعه قرار داده بود. از وی سه فرزند به نام های علی، ابراهیم و اسماعیل (که بعدها آغازگر سلسله صفویه شد) به جای ماند این سه تن از ناحیه مادر از نوادگان امپراطور مسیحی [[طرابوزان]] می باشند. <ref>تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص18 / [[دائرة المعارف تشیع]]، ج6، ص596</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== | ||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۳۶
سلطان حیدر فرزند شیخ جنید از نوادگان شیخ صفی الدین اردبیلی و از مشایخ صفویه بوده است.
وی یک ماه پس از مرگ پدرش در سال 860 هجری قمری به دنیا آمده و تحت قیمومیت دایی خویش اوزون حسن (م: 882هـ. ق) رشد کرد. وی در سال 874 هجری قمری به اردبیل آمده و رهبری مریدان پدرش را برعهده گرفت. وی همواره در صدد بود تا انتقام پدر خویش را از شروانشاه بگیرد. و در نهایت در سال 893 هجری قمری در جنگی که برای این منظور ترتیب داده بود، به دست نیروهای ترکمن که به کمک شروانشاه رفته بودند کشته شده و سرش از بدن جدا گردید. سلطان حیدر جوانی زیبا بوده که در تشیع تعصب داشته و به همین سبب کلاه سربازان خویش را، کلاهی دوازده ترک به نشانه ارادت به امامان دوازه گانه شیعه قرار داده بود. از وی سه فرزند به نام های علی، ابراهیم و اسماعیل (که بعدها آغازگر سلسله صفویه شد) به جای ماند این سه تن از ناحیه مادر از نوادگان امپراطور مسیحی طرابوزان می باشند. [۱]
پانويس
- ↑ تاریخ عالم آرای عباسی، ج1، ص18 / دائرة المعارف تشیع، ج6، ص596
