حمدوشیه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («حمدوشیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
از [[صوفیه جَزُولیه]]. | از [[صوفیه جَزُولیه]]. | ||
| − | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] می نویسد: «انشعابات طریقه های | + | [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]] می نویسد: «انشعابات طریقه های صوفیه در سده 12 هجری قمری نیز همچنان ادامه یافت. در این سده [[علی بن حمدوش]] (م:1135هـ. ق) و [[مهدی شریف اوفوسی]] (م:1219هـ. ق) از طریقه جَزُولیه، به ترتیب شاخه های حمدوشیه و [[هداوه]] را بنا نهادند و حمدوشیه خود به چهار شاخه [[دغوغیه]]، [[صادقیه]]، [[ریاحیه]] و [[قاسمیه]] منشعب گردیدند. » <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج15، ص473</ref> این دائرةالمعارف همچنین در جای دیگر می نویسد حمدوشیه از [[شرقاوه]] (از [[شاذلیه]]) برخواسته است. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج51، ص374</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۴
از صوفیه جَزُولیه.
دائرة المعارف بزرگ اسلامی می نویسد: «انشعابات طریقه های صوفیه در سده 12 هجری قمری نیز همچنان ادامه یافت. در این سده علی بن حمدوش (م:1135هـ. ق) و مهدی شریف اوفوسی (م:1219هـ. ق) از طریقه جَزُولیه، به ترتیب شاخه های حمدوشیه و هداوه را بنا نهادند و حمدوشیه خود به چهار شاخه دغوغیه، صادقیه، ریاحیه و قاسمیه منشعب گردیدند. » [۱] این دائرةالمعارف همچنین در جای دیگر می نویسد حمدوشیه از شرقاوه (از شاذلیه) برخواسته است. [۲]
پانویس
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج15، ص473
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج51، ص374
