فارِسِیه (از صوفیه حلاجیه): تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
جز («فارِسِیه (از صوفیه حلاجیه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
از [[صوفیه حلاجیه]]. | از [[صوفیه حلاجیه]]. | ||
| − | ایشان منسوب به کسی به نام [[فارس]] هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. [[فارس]] این عقاید را به [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]] نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در [[عراق]] پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، [[فارس]] را لعنت می کرده اند. <ref>کشف | + | ایشان منسوب به کسی به نام [[فارس]] هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. [[فارس]] این عقاید را به [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]] نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در [[عراق]] پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، [[فارس]] را لعنت می کرده اند. <ref>[[کشف المحجوب]]، [[هجویری]]، ص334</ref> |
لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه [[رشیدالدین همدانی]]، به عنوان مذهب عدّه ای از [[پارسیان]] نقل می نماید، مرتبط باشند. [[رشیدالدین همدانی]] می نویسد: «ایشان که خود را [[پارسیان]] می نامیده اند، به مذهب [[اسماعیلیه]] گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله [[فدائیان]] [[الموت]] کشتار شده اند. » <ref> [[جامع التواریخ]]، [[رشیدالدین همدانی]]، ص150</ref> | لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه [[رشیدالدین همدانی]]، به عنوان مذهب عدّه ای از [[پارسیان]] نقل می نماید، مرتبط باشند. [[رشیدالدین همدانی]] می نویسد: «ایشان که خود را [[پارسیان]] می نامیده اند، به مذهب [[اسماعیلیه]] گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله [[فدائیان]] [[الموت]] کشتار شده اند. » <ref> [[جامع التواریخ]]، [[رشیدالدین همدانی]]، ص150</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۶ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۲۲:۴۰
از صوفیه حلاجیه.
ایشان منسوب به کسی به نام فارس هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. فارس این عقاید را به حلاج نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در عراق پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، فارس را لعنت می کرده اند. [۱]
لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه رشیدالدین همدانی، به عنوان مذهب عدّه ای از پارسیان نقل می نماید، مرتبط باشند. رشیدالدین همدانی می نویسد: «ایشان که خود را پارسیان می نامیده اند، به مذهب اسماعیلیه گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله فدائیان الموت کشتار شده اند. » [۲]
پانویس
- ↑ کشف المحجوب، هجویری، ص334
- ↑ جامع التواریخ، رشیدالدین همدانی، ص150
