بطائحیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز بطائحیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
سطر ۲: سطر ۲:
 
همان [[رفاعیه]]. <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج12، ص242 / [[شدّ الازار فی خط الاوزار عن زوار المزار]]، [[جنید شیرازی]]، ص125 / [[شذرات الذهب فی اخبار من ذهب]]، [[ابن عماد حنبلی]]، ج4، ص260</ref>
 
همان [[رفاعیه]]. <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج12، ص242 / [[شدّ الازار فی خط الاوزار عن زوار المزار]]، [[جنید شیرازی]]، ص125 / [[شذرات الذهب فی اخبار من ذهب]]، [[ابن عماد حنبلی]]، ج4، ص260</ref>
  
[[ابن کثیر]] در حوادث سال 578 هجری قمری به فوت ابوالعباس احمد بن علی بن احمد معروف به ابن [[رفاعی]] اشاره کرده و او را شیخ طائفه [[احمدیه]] [[رفاعیه]] [[بطائحیه]] معرفی می کند و علت نامیده شدن این فرقه به [[بطائحیه]] را ساکن بودن ابن [[رفاعی]] در اُمّ عبیده از روستاهای [[بطائح]] )زمین نرم وسیع( برمی شمارد. این محل بین [[بصره]] و [[واسط]] واقع بوده است. [[ابن کثیر]] می نویسد پیروان او کارهای عجیبی می کنند. مارهای زنده را می خورند و در تنورهای روشن می روند. <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج12، ص242</ref>
+
[[ابن کثیر]] در حوادث سال 578 هجری قمری به فوت [[ابوالعباس احمد بن علی بن احمد]] معروف به ابن رفاعی اشاره کرده و او را شیخ طائفه [[احمدیه]] [[رفاعیه]] [[بطائحیه]] معرفی می کند و علت نامیده شدن این فرقه به [[بطائحیه]] را ساکن بودن [[ابن رفاعی]] در [[اُمّ عبیده]] از روستاهای [[بطائح]] (زمین نرم وسیع) برمی شمارد. این محل بین [[بصره]] و [[واسط]] واقع بوده است. [[ابن کثیر]] می نویسد پیروان او کارهای عجیبی می کنند. مارهای زنده را می خورند و در تنورهای روشن می روند. <ref> [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج12، ص242</ref>
  
 
رک: [[رفاعیه]].  
 
رک: [[رفاعیه]].  
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۱۵

همان رفاعیه. [۱]

ابن کثیر در حوادث سال 578 هجری قمری به فوت ابوالعباس احمد بن علی بن احمد معروف به ابن رفاعی اشاره کرده و او را شیخ طائفه احمدیه رفاعیه بطائحیه معرفی می کند و علت نامیده شدن این فرقه به بطائحیه را ساکن بودن ابن رفاعی در اُمّ عبیده از روستاهای بطائح (زمین نرم وسیع) برمی شمارد. این محل بین بصره و واسط واقع بوده است. ابن کثیر می نویسد پیروان او کارهای عجیبی می کنند. مارهای زنده را می خورند و در تنورهای روشن می روند. [۲]

رک: رفاعیه.

پانویس

  1. البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج12، ص242 / شدّ الازار فی خط الاوزار عن زوار المزار، جنید شیرازی، ص125 / شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ابن عماد حنبلی، ج4، ص260
  2. البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج12، ص242