مالک بن حارث نخعی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز («مالک بن حارث نخعی» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی معروف به مالک اشتر صحابی بزرگ امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] است. وی قبل از اسلام به دنیا آمده و در واقعه یرموک یک چشم خویش را از دست | + | مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی معروف به مالک اشتر صحابی بزرگ امیرالمؤمنین [[علی علیه السلام]] است. وی قبل از اسلام به دنیا آمده و در واقعه یرموک یک چشم خویش را از دست می دهد (13هـ. ق) و به اشتر ملقب می گردد. وی را در شجاعت بی نظیر دانسته اند. مالک ریاست قوم خویش را در [[کوفه]] برعهده داشته و [[عثمان]] وی را از کوفه به [[مصر]] می فرستد. مالک در جریان قیام علیه عثمان از زمره کسانی است که [[مدینه]] را محاصره می کند وی بعد از خلافت امیرالمؤمنین، از نزدیکان حضرت به شمار می رفته است. مالک در جنگ جمل و صفین همراه امام علی (علیه السلام) بوده و در سال 38 یا 37 هجری قمری از جانب امیرالمؤمنین (علیه السلام) حکومت مصر به وی واگذار می شود ولی وی یا در بین راه و یا پس از استقرار در مصر به دست یکی از موالیان عثمان به وسیله شربت عسل، مسموم شده و به شهادت می رسد. |
| − | + | امیرالمؤمنین (علیه السلام) وی را نسبت به خویش همانند خویش نسبت به [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] دانسته اند. مالک از زمره بزرگترین اصحاب و مدافعین علی (علیه السلام) بوده و مرگ وی، بزرگترین بشارت برای بنی امیه محسوب شده است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج5، ص259 / [[تهذیب الکمال فی اسماء الرجال]]، [[جمال الدین مزی]]، ج27، ص126 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج5، ص79 / [[الکنی و الالقاب]]، [[شیخ عباس قمی]]، ج2، ص28</ref> | |
| − | == | + | ==پانویس== |
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۰
مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعی معروف به مالک اشتر صحابی بزرگ امیرالمؤمنین علی علیه السلام است. وی قبل از اسلام به دنیا آمده و در واقعه یرموک یک چشم خویش را از دست می دهد (13هـ. ق) و به اشتر ملقب می گردد. وی را در شجاعت بی نظیر دانسته اند. مالک ریاست قوم خویش را در کوفه برعهده داشته و عثمان وی را از کوفه به مصر می فرستد. مالک در جریان قیام علیه عثمان از زمره کسانی است که مدینه را محاصره می کند وی بعد از خلافت امیرالمؤمنین، از نزدیکان حضرت به شمار می رفته است. مالک در جنگ جمل و صفین همراه امام علی (علیه السلام) بوده و در سال 38 یا 37 هجری قمری از جانب امیرالمؤمنین (علیه السلام) حکومت مصر به وی واگذار می شود ولی وی یا در بین راه و یا پس از استقرار در مصر به دست یکی از موالیان عثمان به وسیله شربت عسل، مسموم شده و به شهادت می رسد.
امیرالمؤمنین (علیه السلام) وی را نسبت به خویش همانند خویش نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله دانسته اند. مالک از زمره بزرگترین اصحاب و مدافعین علی (علیه السلام) بوده و مرگ وی، بزرگترین بشارت برای بنی امیه محسوب شده است. [۱]
پانویس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج5، ص259 / تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، جمال الدین مزی، ج27، ص126 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج5، ص79 / الکنی و الالقاب، شیخ عباس قمی، ج2، ص28
