نصیریه (از صوفیه): تفاوت بین نسخه‌ها

از [[صوفیه]] در [[هند]].

پشمینه پوشان می نویسد: «مؤسس طریقه [[نصیریه]] شیخ محمود نصیرالدین محمود اودهی، معروف به چراغ دهلی است. وی به سال 673 هـ.ق در قصبه اوده متولد شد. او خلیفه شیخ نظام الدین اولیاء از خلفای [[چَشتیه]] است. گویند انتساب وی به چراغ دهلی به اشاره عبدالله یافعی بود که گفت: «مشایخ [[دهلی]] همه به جوار حق پیوستند، اکنون شیخ نصیرالدین که چراغ دهلی است مانده است.» او برخلاف [[چَشتیه]] از سماع پرهیز داشت، ولی همچون اولیای [[چَشتیه]] زندگی را به فقر و صبر و تسلیم می گذرانید و تنها به دستور مراد خود، خواجه نظام الدین اولیاء در میان مردم رفت و آمد می کرد. مردم فقیر از هر سو بدو روی می آوردند. وفات شیخ محمود نصیرالدین در 18 رمضان سال 757 هـ.ق روی داد. سید محمد گیسودراز او را غسل داد و خرقه و عصا و مصلای وی را نیز با او در قبر گذاشتند. تقریرات و ملفوظات شیخ را شاعری به نام حمید قلندر با عنوان خیرالمجالس گرد آورده است.» <ref> [[پشمینه پوشان]]، [[علی سیدین]]، ص328</ref>