منازلیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز منازلیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
(۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
نام [[معتزله (معتزله)|معتزله]].
  
نام [[معتزله]].
+
[[عصام محمد علی]] محقّق کتاب [[المنیة و الامل]] اسماء معتزله را به دو قسم تقسیم می کند: یک دسته اسامی که معتزله بر خود اطلاق می کرده اند و دسته دوم اسامی که مخالفین آن ها در مقام تنقیص بیان داشته اند. دسته اول عبارتند از: معتزله، [[اهل توحید]]، [[موحّده (لقب معتزله)|موحده]]، [[عدلیه]]، [[اهل عدل]]، [[وعدیه]] و [[وعیدیه]]، منازلیه([[اهل حق (از نامهای معتزله)|اهل حق]] در اسلام)، [[قَدَریه]]، [[منزهه]] و [[اهل تنزیه]] و دسته دوم عبارتند از: معتزله(به معنای انشقاق کنندگان)، [[نفاة]]، [[معطّله (اهل تعطیل)|معطّله]]، [[جَهمیه]]، [[مخانیث الخوارج]] و [[مبتدعه]]. <ref> [[المنیة و الامل]]، [[عبدالجبار معتزلی]]، ص4</ref>
 
+
[[عصام محمد علی]] محقّق کتاب [[المنیة و الامل]] اسماء [[معتزله]] را به دو قسم تقسیم می کند: یک دسته اسامی که [[معتزله]] بر خود اطلاق می کرده اند و دسته دوم اسامی که مخالفین آن ها در مقام تنقیص بیان داشته اند. دسته اول عبارتند از: [[معتزله]]، [[اهل توحید]]، [[موحده]]، [[عدلیه]]، [[اهل عدل]]، [[وعدیه]] و [[وعیدیه]]، [[منازلیه]] ([[اهل حق]] در اسلام)، [[قَدَریه]]، [[منزهه]] و [[اهل تنزیه]] و دسته دوم عبارتند از: [[معتزله]] (به معنای انشقاق کنندگان)، [[نفاة]]، [[معطّله]]، [[جَهمیه]]، [[مخانیث الخوارج]] و [[مبتدعه]]. <ref> [[المنیة و الامل]]، [[عبدالجبار معتزلی]]، ص4</ref>
+
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۳

نام معتزله.

عصام محمد علی محقّق کتاب المنیة و الامل اسماء معتزله را به دو قسم تقسیم می کند: یک دسته اسامی که معتزله بر خود اطلاق می کرده اند و دسته دوم اسامی که مخالفین آن ها در مقام تنقیص بیان داشته اند. دسته اول عبارتند از: معتزله، اهل توحید، موحده، عدلیه، اهل عدل، وعدیه و وعیدیه، منازلیه(اهل حق در اسلام)، قَدَریه، منزهه و اهل تنزیه و دسته دوم عبارتند از: معتزله(به معنای انشقاق کنندگان)، نفاة، معطّله، جَهمیه، مخانیث الخوارج و مبتدعه. [۱]

پانویس

  1. المنیة و الامل، عبدالجبار معتزلی، ص4