مرجئة القَدَریه: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی « از مرجئه. ابکار سقاف در الفرق و الجماعات فی الاسلام به این نام اشاره...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
از [[مرجئه]]. | از [[مرجئه]]. | ||
− | [[ابکار سقاف]] در [[الفرق و الجماعات فی الاسلام]] به این نام اشاره کرده و همان مطالب مربوط به ابی شمر را به ایشان نسبت می دهد. <ref> [[الفرق و الجماعات فی الاسلام]]، [[ابکار سقاف]]، ص148</ref> این در حالی است که [[احمد بن علی مقریزی]] در تشریح | + | [[ابکار سقاف]] در [[الفرق و الجماعات فی الاسلام]] به این نام اشاره کرده و همان مطالب مربوط به [[ابی شمر]] را به ایشان نسبت می دهد. <ref> [[الفرق و الجماعات فی الاسلام]]، [[ابکار سقاف]]، ص148</ref> این در حالی است که [[احمد بن علی مقریزی]] در تشریح مرجئه، به گروه هایی که بین ارجاء و قدر جمع کرده اند اشاره کرده و از زمره ایشان، [[غیلان دمشقی]] و ابی شمر را برشمرده است. <ref> [[المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار]]، [[احمد بن علی مقریزی]]، ج2، ص350</ref> نام مرجئه قَدَریه در کتاب های فرق ثبت نشده است. و تنها [[محمد شهرستانی]] مرجئه را به چهار دسته تقسیم می کند که از جمله آن ها مرجئة القدریة می باشند. وی [[محمد بن شبیب]]، صالحی و خالدی را از مرجئة القدریة برمی شمارد. <ref> [[الملل و النحل]]، [[محمد شهرستانی]]، ج1، ص125</ref> |
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۱۷
از مرجئه.
ابکار سقاف در الفرق و الجماعات فی الاسلام به این نام اشاره کرده و همان مطالب مربوط به ابی شمر را به ایشان نسبت می دهد. [۱] این در حالی است که احمد بن علی مقریزی در تشریح مرجئه، به گروه هایی که بین ارجاء و قدر جمع کرده اند اشاره کرده و از زمره ایشان، غیلان دمشقی و ابی شمر را برشمرده است. [۲] نام مرجئه قَدَریه در کتاب های فرق ثبت نشده است. و تنها محمد شهرستانی مرجئه را به چهار دسته تقسیم می کند که از جمله آن ها مرجئة القدریة می باشند. وی محمد بن شبیب، صالحی و خالدی را از مرجئة القدریة برمی شمارد. [۳]
پانویس
- ↑ الفرق و الجماعات فی الاسلام، ابکار سقاف، ص148
- ↑ المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص350
- ↑ الملل و النحل، محمد شهرستانی، ج1، ص125