ابوبلال مرداس: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحهای تازه حاوی «ابوبلال مرداس بن اَدیه تمیمی از بزرگان خوارج است. وی برادر عروة بن ادیه است...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | ابوبلال مرداس بن اَدیه تمیمی از بزرگان [[خوارج]] است. وی برادر عروة بن ادیه است و ادیه نیز نام مادر ایشان است و نام پدر آن ها جویر می باشد. عروه در سال 58 هجری قمری توسط ابن زیاد در [[کوفه]] و مرداس نیز در سال 64 هجری قمری و یا قبل از آن کشته می شوند. مرداس مدتی را نیز زندانی بوده و پس از آزادی به همراهی چهل نفر لشگری دو هزار نفری را فراری می دهد. وی از کسانی است که در جنگ نهروان در مقابل علی علیه السلام حاضر بود و گویا نخستین کسی است که در جنگ صفین و در داستان حکمیت جمله معروف «لا حکم الا لله» را بر زبان آورد. <ref> [[خوارج]]، احسان | + | ابوبلال مرداس بن اَدیه تمیمی از بزرگان [[خوارج]] است. وی برادر [[عروة بن ادیه]] است و ادیه نیز نام مادر ایشان است و نام پدر آن ها جویر می باشد. عروه در سال 58 هجری قمری توسط ابن زیاد در [[کوفه]] و مرداس نیز در سال 64 هجری قمری و یا قبل از آن کشته می شوند. مرداس مدتی را نیز زندانی بوده و پس از آزادی به همراهی چهل نفر لشگری دو هزار نفری را فراری می دهد. وی از کسانی است که در جنگ نهروان در مقابل [[علی علیه السلام]] حاضر بود و گویا نخستین کسی است که در جنگ صفین و در داستان حکمیت جمله معروف «لا حکم الا لله» را بر زبان آورد. <ref> [[خوارج]]، [[احسان بخش]]، ج2، صفحات 140 و 217 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج6، ص674</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۲:۵۹
ابوبلال مرداس بن اَدیه تمیمی از بزرگان خوارج است. وی برادر عروة بن ادیه است و ادیه نیز نام مادر ایشان است و نام پدر آن ها جویر می باشد. عروه در سال 58 هجری قمری توسط ابن زیاد در کوفه و مرداس نیز در سال 64 هجری قمری و یا قبل از آن کشته می شوند. مرداس مدتی را نیز زندانی بوده و پس از آزادی به همراهی چهل نفر لشگری دو هزار نفری را فراری می دهد. وی از کسانی است که در جنگ نهروان در مقابل علی علیه السلام حاضر بود و گویا نخستین کسی است که در جنگ صفین و در داستان حکمیت جمله معروف «لا حکم الا لله» را بر زبان آورد. [۱]
پانويس
- ↑ خوارج، احسان بخش، ج2، صفحات 140 و 217 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج6، ص674