زین الدین بن علی عاملی: تفاوت بین نسخه‌ها

زین الدین بن علی بن احمد بن محمد بن علی بن جمال الدین جبعی عاملی شامی معروف به شهید ثانی از بزرگان عالم [[تشیع]] و جهان اسلام است. وی که در فقه، حدیث، تفسیر، ادب و کلام چیره دست است در منطقه جبع [[سوریه]] در سال 911 هجری قمری به دنیا آمده است سفرهای متعددی به [[مصر]]، [[حجاز]] و [[شام|شامات]] داشته از محضر پدر بزرگوارش و هم چنین [[سید حسن کرکی]] صاحب [[المحجة البیضاء]]، [[علی بن عبدالعالی میسی]] و دیگران بهره مند شده است. برخی وی را حلقه واسط متأخرین و قدما دانسته و تمام سلسله های روایت و اجازه را به وی منتهی می دانند. وی پس از سفر به [[عراق]]، در [[بعلبک]] مقیم شده و علاوه بر فقه [[شیعه]]، فقه چهار مذهب [[اهل سنت]] را تدریس و مطابق آن فتوی می دهد. شهید ثانی ـ بنا بر قولی معروف ـ در اثر شکایت قاضی [[صیدا]]، از منطقه [[جبل عامل]] به [[مکه]] رفته و سرانجام مأمورین سلطان عثمانی، وی را در مکه و پس از حج دستگیر کرده و در راه [[استانبول]] به شهادت می رسانند. برخی این امر را برخلاف دستور سلطان ـ ظاهراً [[سلطان سلیمان اول]] (دوره حکومت: 926ـ974هـ. ق) ـ و بنا به کینه مأمورین نسبت به شیعه دانسته اند. شهید ثانی از بزرگترین فقهای [[شیعه امامیه]] و هم چنین از مفاخر جهان اسلام می باشد. شهادت شهید ثانی را باید با فضای سنگین دشمنی میان [[ایران]] و دولت عثمانی مرتبط دانست چرا که وی در روزگار آغازین دولت صفوی و تحول مذهب شیعه به عنوان مذهب حاکم در سرزمین ایران زندگی می کرده و این امر، فضای شیعه ستیزی سنگینی را در محدوده حکومت عثمانی ایجاد کرده است. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج10، ص151 / [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]]، [[محمدباقر موسوی خوانساری]]، ج3، ص337 / [[موسوعة طبقات الفقهاء]]، [[آیت الله جعفر سبحانی]]، ج10، ص104 / [[فرهنگ بزرگان اسلام و ایران]]، آستان قدس، ص215 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج7، ص372</ref>