خواندیه: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۳ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. | از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]. | ||
| − | [[پشمینه پوشان]] می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد [[مصر]] و مغرب یکی از [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]] (یا شیعیان اثنی عشری) که پدرش از صوفیه بود به منطقه [[قزوین]] آمد و در محلی به نام | + | [[پشمینه پوشان]] می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد [[مصر]] و [[مغرب]] یکی از [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]] (یا شیعیان [[اثنی عشری]]) که پدرش از صوفیه بود به منطقه [[قزوین]] آمد و در محلی به نام خواند ساکن شد. جمعی بر او گرد آمده و به خواندیه معروف شدند که تا دوره صفویه باقی بودند. صاحب [[طرائق الحقائق]] می نویسد: [[شاه اسماعیل]] سلسله خواندیه را از رونق انداخت ولی آنان بعدها در دستگاه [[صفویه (منسوب به صفی الدین اردبیلی)|صفویه]] نفوذ یافتند و حتی [[شاه طاهر]] از خواندیه در سلک علمای حضور منتظم درآمد و به [[کاشان]] رفت. مریدان به او روی آورده و در آن جا نفوذ فراوانی یافتند. مخالفان طی نامه ای به شاه نوشتند: شاه طاهر که در این عصر مقتدای آن جماعت است در ترویج آن مذهب می کوشد و [[ملحدان]]، [[چراغ کشان]]، [[محمودیان]] و [[زندیقیان]] بر او مجتمع گشته. این امر موجب ترس شاه اسماعیل شد و فرمان قتل وی را صادر کرد. شاه طاهر از واقعه مطلع شد و به دیار [[هندوستان]] رفت و در آن جا به انتشار مذهب [[اثنی عشریه]] پرداخت».<ref> [[پشمینه پوشان]]، [[علی سیدین]]، ص148</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۴
از صوفیه.
پشمینه پوشان می نویسد: «پس از سلطه عباسیان بر بلاد مصر و مغرب یکی از اسماعیلیه (یا شیعیان اثنی عشری) که پدرش از صوفیه بود به منطقه قزوین آمد و در محلی به نام خواند ساکن شد. جمعی بر او گرد آمده و به خواندیه معروف شدند که تا دوره صفویه باقی بودند. صاحب طرائق الحقائق می نویسد: شاه اسماعیل سلسله خواندیه را از رونق انداخت ولی آنان بعدها در دستگاه صفویه نفوذ یافتند و حتی شاه طاهر از خواندیه در سلک علمای حضور منتظم درآمد و به کاشان رفت. مریدان به او روی آورده و در آن جا نفوذ فراوانی یافتند. مخالفان طی نامه ای به شاه نوشتند: شاه طاهر که در این عصر مقتدای آن جماعت است در ترویج آن مذهب می کوشد و ملحدان، چراغ کشان، محمودیان و زندیقیان بر او مجتمع گشته. این امر موجب ترس شاه اسماعیل شد و فرمان قتل وی را صادر کرد. شاه طاهر از واقعه مطلع شد و به دیار هندوستان رفت و در آن جا به انتشار مذهب اثنی عشریه پرداخت».[۱]
پانویس
- ↑ پشمینه پوشان، علی سیدین، ص148
