محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی از مشایخ حدیث امامیه در قرن چهار...» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی از مشایخ حدیث [[امامیه]] در قرن چهارم هجری قمری است. وی که شاگرد کلینی بوده، به نام ابن ابی زینب یا ابن زینت نیز خوانده مي‌شود. تفسیر نعمانی نوشته او در دست نیست، [[کتاب الغیبة]] مشهورترین اثر اوست که به غیبت نعمانی شهره است و درباره غیبت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه مي‌باشد. برخی وی را منسوب به نعمان در [[مصر]]، و برخی منسوب به [[نعمان]] شهری بین [[واسط]] و [[بغداد]] مي‌دانند. نعمانی مدتی در [[بغداد]] زیسته و سپس به [[شام]] رفته و در همان جا وفات یافته است. مدفن وی در شهر [[دمشق]] است و از تاریخ فوت او اطلاعی در دست نیست. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج1، ص298</ref>
+
ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی از مشایخ حدیث [[امامیه]] در قرن چهارم هجری قمری است. وی که شاگرد [[کلینی]] بوده، به نام ابن ابی زینب یا ابن زینت نیز خوانده مي‌شود. تفسیر نعمانی نوشته او در دست نیست، [[کتاب الغیبة]] مشهورترین اثر اوست که به غیبت نعمانی شهره است و درباره غیبت حضرت [[ولی عصر عجل الله فرجه]] مي‌باشد. برخی وی را منسوب به نعمان در [[مصر]]، و برخی منسوب به [[نعمان]] شهری بین [[واسط]] و [[بغداد]] مي‌دانند. نعمانی مدتی در بغداد زیسته و سپس به [[شام]] رفته و در همان جا وفات یافته است. مدفن وی در شهر [[دمشق]] است و از تاریخ فوت او اطلاعی در دست نیست. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج1، ص298</ref>
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۱۷

ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن جعفر نعمانی از مشایخ حدیث امامیه در قرن چهارم هجری قمری است. وی که شاگرد کلینی بوده، به نام ابن ابی زینب یا ابن زینت نیز خوانده مي‌شود. تفسیر نعمانی نوشته او در دست نیست، کتاب الغیبة مشهورترین اثر اوست که به غیبت نعمانی شهره است و درباره غیبت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه مي‌باشد. برخی وی را منسوب به نعمان در مصر، و برخی منسوب به نعمان شهری بین واسط و بغداد مي‌دانند. نعمانی مدتی در بغداد زیسته و سپس به شام رفته و در همان جا وفات یافته است. مدفن وی در شهر دمشق است و از تاریخ فوت او اطلاعی در دست نیست. [۱]


پانويس

  1. دائرة المعارف تشیع، ج1، ص298