محمد بن عمرو بن عبدالعزیز کشی: تفاوت بین نسخهها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحهای تازه حاوی «ابوعمرو محمد بن عمرو بن عبدالعزیز کشی از علمای مبرّز رجال شیعه در قرن چهار...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | ابوعمرو محمد بن عمرو بن عبدالعزیز کشی از علمای مبرّز رجال [[شیعه]] در قرن چهارم هجری قمری است. از تاریخ تولد و مرگ وی اطلاع دقیقی در دست نیست ولی از این که معاصر کلینی (م: 329هـ. ق) بوده | + | ابوعمرو محمد بن عمرو بن عبدالعزیز کشی از علمای مبرّز رجال [[شیعه]] در قرن چهارم هجری قمری است. از تاریخ تولد و مرگ وی اطلاع دقیقی در دست نیست ولی از این که معاصر [[کلینی]] (م: 329هـ. ق) بوده می توان حدود آن را حدس زد. وی شاگرد [[ابی نضر محمد بن مسعود عیاشی]] است و از جمله شاگردان وی می توان از [[جعفر بن محمد ابن قولویه]] (م: 369هـ. ق) یاد کرد. کشی که منسوب به [[کش]] که شهری در منطقه [[ماوراءالنهر]] بوده، می باشد. عمده شهرت وی مدیون کتاب معروف او [[معرفة الناقلین عن الائمة الصادقین]] می باشد. این کتاب اکنون در دست نیست ولی آن چه [[شیخ طوسی]] از این کتاب اختیار و انتخاب کرده (و ظاهراً قسمت مربوط به راویان شیعه مذهب می بوده) با نام [[اختیار معرفة الرجال]] موجود است و از منابع مهم این علم به شمار می آید. <ref> [[طبقات اعلام الشیعة]]، [[آقا بزرگ تهرانی]]، ج1، ص295 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج17، ص63 / [[الکنی و الالقاب]]، [[شیخ عباس قمی]]، ج2، ص589</ref> |
==پانويس== | ==پانويس== |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۴۸
ابوعمرو محمد بن عمرو بن عبدالعزیز کشی از علمای مبرّز رجال شیعه در قرن چهارم هجری قمری است. از تاریخ تولد و مرگ وی اطلاع دقیقی در دست نیست ولی از این که معاصر کلینی (م: 329هـ. ق) بوده می توان حدود آن را حدس زد. وی شاگرد ابی نضر محمد بن مسعود عیاشی است و از جمله شاگردان وی می توان از جعفر بن محمد ابن قولویه (م: 369هـ. ق) یاد کرد. کشی که منسوب به کش که شهری در منطقه ماوراءالنهر بوده، می باشد. عمده شهرت وی مدیون کتاب معروف او معرفة الناقلین عن الائمة الصادقین می باشد. این کتاب اکنون در دست نیست ولی آن چه شیخ طوسی از این کتاب اختیار و انتخاب کرده (و ظاهراً قسمت مربوط به راویان شیعه مذهب می بوده) با نام اختیار معرفة الرجال موجود است و از منابع مهم این علم به شمار می آید. [۱]
پانويس
- ↑ طبقات اعلام الشیعة، آقا بزرگ تهرانی، ج1، ص295 / معجم رجال الحدیث، آیت الله خویی، ج17، ص63 / الکنی و الالقاب، شیخ عباس قمی، ج2، ص589