مُتَأَنِّیه: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۶ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
از [[جبریه]]. <ref> [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص239</ref> | از [[جبریه]]. <ref> [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص239</ref> | ||
| − | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] | + | [[ابن جوزی]] در [[تلبیس ابلیس]] جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می کند که عبارتند از: [[مضطربه]]، [[افعالیه]]، [[مفروغیه]]، [[نجاريه (از مجبره)|نجاریه]]، مُتَأَنِّیه، [[کسبیه (از جبریه)|کسبیه]]، [[سابقیه]]، [[حُبّیه (از جبریه)|حبّیه]]، [[خوفیه]]، [[فکریه (از جبریه)|فکریه]]، [[خسّیه]] و [[معیه (از جبریه)|معیه]]. <ref> [[تلبیس ابلیس]]، ص42</ref> وی سپس به شرح هر یک از این فرقه ها می پردازد. ابن جوزی درباره فرقه مُتَأَنِّیه می نویسد: «ایشان می گویند هرچه بر قلبت می گذرد انجام ده و آنچه در آن خیر یافتی را به جای آور. » <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص42</ref> |
[[عبدالمنعم حفنی]] نیز می نویسد: «ایشان می گویند انسان آن چه مقدور است را انجام می دهد. پس اگر در وضعیتی بودی که درباره خود متحیر بودی، تأنّی داشته باش». <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص565</ref> | [[عبدالمنعم حفنی]] نیز می نویسد: «ایشان می گویند انسان آن چه مقدور است را انجام می دهد. پس اگر در وضعیتی بودی که درباره خود متحیر بودی، تأنّی داشته باش». <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص565</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۱۷
ابن جوزی در تلبیس ابلیس جبریه را به دوازده فرقه تقسیم می کند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه. [۲] وی سپس به شرح هر یک از این فرقه ها می پردازد. ابن جوزی درباره فرقه مُتَأَنِّیه می نویسد: «ایشان می گویند هرچه بر قلبت می گذرد انجام ده و آنچه در آن خیر یافتی را به جای آور. » [۳]
عبدالمنعم حفنی نیز می نویسد: «ایشان می گویند انسان آن چه مقدور است را انجام می دهد. پس اگر در وضعیتی بودی که درباره خود متحیر بودی، تأنّی داشته باش». [۴]
