قاسطیه (از قَدَریه): تفاوت بین نسخه‌ها
جز («قاسطیه (از قَدَریه)» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
[[ابن کمال پاشا]] در [[الفرق و المذاهب]] می نویسد: «ایشان می گویند نعمت دار دنیا موجب می شود که عبد اجر بدست آورد و می گویند 9 قسمت از 10 بخش عبادت در طلب آن است».<ref> [[الفرق و المذاهب]]، [[ابن کمال پاشا]]، ص107</ref> | [[ابن کمال پاشا]] در [[الفرق و المذاهب]] می نویسد: «ایشان می گویند نعمت دار دنیا موجب می شود که عبد اجر بدست آورد و می گویند 9 قسمت از 10 بخش عبادت در طلب آن است».<ref> [[الفرق و المذاهب]]، [[ابن کمال پاشا]]، ص107</ref> | ||
| − | [[ابن | + | [[ابن جوزي]] در [[تلبيس ابليس]] قَدَريه را به دوازده فرقه تقسيم مي کند که عبارتند از: [[احمریه]] (که مي پندارند شرط عدالت خداوند آن است که امور ايشان را به خودشان واگذارد و بين ايشان و گناهان آن ها حائل شود)، [[ثنویه (از قَدَریه)|ثنويه]] (که مي پندارند خير از خدا، و شر از [[ابليس]] است)، [[معتزله (معتزله)|معتزله]] (که به مخلوق بودن قرآن قائل بوده و رؤيت خدا را منکر مي باشند)، [[کیسانیه (قائلین به تحیر)|کيسانيه]] (که مي گويند نمي دانيم اين افعال از بندگان است يا از خدا و آيا مردم بعد از مرگ عقاب خواهند شد و يا به ثواب خواهند رسيد)، [[شیطانیه]] (که مي گويند خدا شيطان را خلق نکرد)، [[شریکیه (از قَدَریه)|شریکیه]] (که مي گويند همه گناهان جز کفر مقدر است)، [[وهمیه (نام معتزله)|وهميه]] (که مي گويند افعال مردم و کلام ايشان و هم چنين حسنات و سيئات ذات ندارد)، [[رواندیه]] (که مي گويند به هر کتابي که خداوند فرو فرستاده چه ناسخ باشد و چه منسوخ مي توان عمل کرد)، [[بَتریه (از نامهای معتزله)|بَتريه]] (که مي پندارند کسي که گناه کند و سپس توبه نمايد توبه اش پذيرفته نيست)، [[ناکثيه]] (که مي پندارند کسي که بيعت رسول خدا را شکسته باشد گناه نکرده است)، قاسطيه (که طلب دنيا را بر زهد برتري مي دهند) و [[نَظّامیه]] (که پيروان [[ابراهيم نظام]] هستند و مي گويند هر که پندارد خدا شئ است کافر است). <ref> [[تلبیس ابلیس]]، [[ابن جوزی]]، ص40</ref> |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۲۰
از قَدَریه.
ایشان طلب دنیا را بر زهد در دنیا ترجیح می دادند. [۱]
ابن کمال پاشا در الفرق و المذاهب می نویسد: «ایشان می گویند نعمت دار دنیا موجب می شود که عبد اجر بدست آورد و می گویند 9 قسمت از 10 بخش عبادت در طلب آن است».[۲]
ابن جوزي در تلبيس ابليس قَدَريه را به دوازده فرقه تقسيم مي کند که عبارتند از: احمریه (که مي پندارند شرط عدالت خداوند آن است که امور ايشان را به خودشان واگذارد و بين ايشان و گناهان آن ها حائل شود)، ثنويه (که مي پندارند خير از خدا، و شر از ابليس است)، معتزله (که به مخلوق بودن قرآن قائل بوده و رؤيت خدا را منکر مي باشند)، کيسانيه (که مي گويند نمي دانيم اين افعال از بندگان است يا از خدا و آيا مردم بعد از مرگ عقاب خواهند شد و يا به ثواب خواهند رسيد)، شیطانیه (که مي گويند خدا شيطان را خلق نکرد)، شریکیه (که مي گويند همه گناهان جز کفر مقدر است)، وهميه (که مي گويند افعال مردم و کلام ايشان و هم چنين حسنات و سيئات ذات ندارد)، رواندیه (که مي گويند به هر کتابي که خداوند فرو فرستاده چه ناسخ باشد و چه منسوخ مي توان عمل کرد)، بَتريه (که مي پندارند کسي که گناه کند و سپس توبه نمايد توبه اش پذيرفته نيست)، ناکثيه (که مي پندارند کسي که بيعت رسول خدا را شکسته باشد گناه نکرده است)، قاسطيه (که طلب دنيا را بر زهد برتري مي دهند) و نَظّامیه (که پيروان ابراهيم نظام هستند و مي گويند هر که پندارد خدا شئ است کافر است). [۳]
پانویس
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص40
- ↑ الفرق و المذاهب، ابن کمال پاشا، ص107
- ↑ تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص40
