عبدالله افطح: تفاوت بین نسخه‌ها

عبدالله بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن [[علی بن ابی طالب]] ملقب به افطح، فرزند [[امام صادق علیه السلام]] بوده است. وی پس از [[اسماعیل بن جعفر صادق|اسماعیل]] بزرگترین فرزند [[امام صادق علیه السلام]] بوده است. از برخی روایات، چنین برمی آید که وی به اندیشه [[مرجئه]] و [[حشویه]] گرایش داشته و به همین سبب از ناحیه [[امام صادق علیه السلام]] طرد شده است. پس از [[امام صادق علیه السلام]]، وی چندی به عنوان امام معرفی گردید ولی پس از هفتاد روز مرد و به واسطه آن که فرزندی از وی به جای نماند، تمام شیعیان به [[امام کاظم]] علیه السلام مراجعه نمودند. مرگ عبدالله در سال 148 و یا 149 هجری قمری اتفاق افتاده و قبر وی در شهر [[بسطام]] واقع است. افطح به معنای پهن پا، پهن سر و یا پهن بینی است. <ref> [[ارشاد]]، [[شیخ مفید]]، ص285 / [[الفصول المختارة]]، [[شیخ مفید]]، ص253 / حواشی ترجمه [[فرق الشیعة]]، [[محمد جواد مشکور]]، ص68/ [[قاموس الرجال]]، [[محمد تقی شوشتری]]، ج6، ص294 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج10، ص144</ref>