فارِسِیه (از صوفیه حلاجیه): تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « از صوفیه حلاجیه. ایشان منسوب به کسی به نام فارس هستند. ایشان تارک شریعت...» ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:
 
از [[صوفیه حلاجیه]].  
 
از [[صوفیه حلاجیه]].  
  
ایشان منسوب به کسی به نام [[فارس]] هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. [[فارس]] این عقاید را به [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]] نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در [[عراق]] پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، [[فارس]] را لعنت می کرده اند. <ref>کشف المحجوب، [[هجویری]]، ص334</ref>
+
ایشان منسوب به کسی به نام فارس هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. فارس این عقاید را به [[حسین بن منصور حلاج|حلاج]] نسبت می داده است. شایان ذکر است که [[ابوجعفر صیدلانی]] با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در [[عراق]] پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، فارس را لعنت می کرده اند. <ref>[[کشف المحجوب]]، [[هجویری]]، ص334</ref>
  
لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه [[رشیدالدین همدانی]]، به عنوان مذهب عدّه ای از [[پارسیان]] نقل می نماید، مرتبط باشند. [[رشیدالدین همدانی]] می نویسد: «ایشان که خود را [[پارسیان]] می نامیده اند، به مذهب [[اسماعیلیه]] گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله [[فدائیان]] [[الموت]] کشتار شده اند. » <ref> [[جامع التواریخ]]، [[رشیدالدین همدانی]]، ص150</ref>
+
لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه [[رشیدی]]، به عنوان مذهب عدّه ای از [[پارسیان]] نقل می نماید، مرتبط باشند. رشیدی می نویسد: «ایشان که خود را پارسیان می نامیده اند، به مذهب [[اسماعیلیه (اسماعیلیه)|اسماعیلیه]] گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله [[فدائیان]] [[الموت]] کشتار شده اند. » <ref> [[جامع التواریخ]]، [[رشیدالدین همدانی]]، ص150</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۳

از صوفیه حلاجیه.

ایشان منسوب به کسی به نام فارس هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. فارس این عقاید را به حلاج نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در عراق پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، فارس را لعنت می کرده اند. [۱]

لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه رشیدی، به عنوان مذهب عدّه ای از پارسیان نقل می نماید، مرتبط باشند. رشیدی می نویسد: «ایشان که خود را پارسیان می نامیده اند، به مذهب اسماعیلیه گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله فدائیان الموت کشتار شده اند. » [۲]

پانویس

  1. کشف المحجوب، هجویری، ص334
  2. جامع التواریخ، رشیدالدین همدانی، ص150