اصحاب معانی: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
Ma.zarifiyan (بحث | مشارکتها) جز («اصحاب معانی» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری]) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | از [[معتزله]]. | + | از [[معتزله (معتزله)|معتزله]]. |
ایشان اصحاب [[معمر بن عباد سُلمی]] می باشند. <ref> [[الفرق و الجماعات و المذاهب الاسلامیة]]، [[صلاح ابوسعود]]، ص145</ref> | ایشان اصحاب [[معمر بن عباد سُلمی]] می باشند. <ref> [[الفرق و الجماعات و المذاهب الاسلامیة]]، [[صلاح ابوسعود]]، ص145</ref> | ||
| − | [[عبدالمنعم حفنی]] و [[شریف یحیی الامین]] علت نام گذاری پیروان | + | [[عبدالمنعم حفنی]] و [[شریف یحیی الامین]] علت نام گذاری پیروان معمر بن عباد سُلمی به اصحاب معانی را چنین برمی شمارند: «ایشان معتقد بودند همه عَرَض هایی که در جسم است، نهایت و شماری ندارد و هرگاه متحرکی به حرکت درآید، آن حرکت اختصاص دارد به محل آن متحرک «برای معنایی غیر از آن». و آن معنا هم اختصاص دارد به محلی غیر از آن. و همین طور اختصاص هر معنی به محل خود، برای معنایی غیر از خود، به طور بی نهایت است. » <ref> [[موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص100، [[فرهنگ نامه فرقه های اسلامی]]، [[شریف یحیی الامین]]، ص59</ref> |
| − | + | عبدالمنعم حفنی برای این که این عبارت، حداقلی از مفهوم را پیدا کند، توجیهاتی را آورده است. [[معمر بن عباد سُلمی]] شاگرد [[نظام]] بوده و در امر قدر بسیار غلو می کرده است. [[موسوعة الصوفیة]] ایشان را از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] برشمرده است. <ref> [[موسوعة الصوفیة]]، [[عبدالمنعم حفنی]]، ص641</ref> | |
| − | رک: [[معمریه (از معتزله)]]. | + | رک: [[معمریه (از معتزله)|معمریه]]. |
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۲۲
از معتزله.
ایشان اصحاب معمر بن عباد سُلمی می باشند. [۱]
عبدالمنعم حفنی و شریف یحیی الامین علت نام گذاری پیروان معمر بن عباد سُلمی به اصحاب معانی را چنین برمی شمارند: «ایشان معتقد بودند همه عَرَض هایی که در جسم است، نهایت و شماری ندارد و هرگاه متحرکی به حرکت درآید، آن حرکت اختصاص دارد به محل آن متحرک «برای معنایی غیر از آن». و آن معنا هم اختصاص دارد به محلی غیر از آن. و همین طور اختصاص هر معنی به محل خود، برای معنایی غیر از خود، به طور بی نهایت است. » [۲]
عبدالمنعم حفنی برای این که این عبارت، حداقلی از مفهوم را پیدا کند، توجیهاتی را آورده است. معمر بن عباد سُلمی شاگرد نظام بوده و در امر قدر بسیار غلو می کرده است. موسوعة الصوفیة ایشان را از صوفیه برشمرده است. [۳]
رک: معمریه.
