سیمنانیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز سیمنانیه» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
سطر ۱: سطر ۱:
 
همان [[رکنیه (از صوفیه کبراویه)]].  
 
همان [[رکنیه (از صوفیه کبراویه)]].  
  
از [[صوفیه کبراویه]].  
+
از صوفیه کبراویه.  
  
[[تری مینگهام]] می نویسد: «علیرغم آن که [[سیمنانیه]] دارای اهمیت زیادی نیست ولی در تطور فکر در [[آسیای میانه]] و فرق هندی تأثیر شایان [[ذکری]] داشته است، سیمنانی در 659 هجری قمری در [[سیمنان]] از روستاهای [[خراسان]] متولد شد و بعدها وارد سلسله [[کبراویه]] شده و بعد از اداء حج و مدتی استقرار در [[بغداد]] به [[سیمنان]] بازگشت و تا 736 هجری قمری که وفات یافت در خانقاه خویش در زادگاهش مستقر بود. وی تمسک شدید به شریعت داشت و با بسیاری از تمرین های صوفیانه و معجزات اولیاء مخالفت می نمود». <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص103</ref>
+
[[تری مینگهام]] می نویسد: «علیرغم آن که سیمنانیه دارای اهمیت زیادی نیست ولی در تطور فکر در [[آسیای میانه]] و فرق هندی تأثیر شایان ذکری داشته است، [[سیمنانی]] در 659 هجری قمری در [[سیمنان]] از روستاهای [[خراسان]] متولد شد و بعدها وارد سلسله [[کبراویه]] شده و بعد از اداء حج و مدتی استقرار در [[بغداد]] به سیمنان بازگشت و تا 736 هجری قمری که وفات یافت در خانقاه خویش در زادگاهش مستقر بود. وی تمسک شدید به شریعت داشت و با بسیاری از تمرین های صوفیانه و معجزات اولیاء مخالفت می نمود». <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص103</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۲۴

همان رکنیه (از صوفیه کبراویه).

از صوفیه کبراویه.

تری مینگهام می نویسد: «علیرغم آن که سیمنانیه دارای اهمیت زیادی نیست ولی در تطور فکر در آسیای میانه و فرق هندی تأثیر شایان ذکری داشته است، سیمنانی در 659 هجری قمری در سیمنان از روستاهای خراسان متولد شد و بعدها وارد سلسله کبراویه شده و بعد از اداء حج و مدتی استقرار در بغداد به سیمنان بازگشت و تا 736 هجری قمری که وفات یافت در خانقاه خویش در زادگاهش مستقر بود. وی تمسک شدید به شریعت داشت و با بسیاری از تمرین های صوفیانه و معجزات اولیاء مخالفت می نمود». [۱]

پانویس

  1. الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص103