اسماعیل بن عبدالله رعینی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس بوده است. وی که...» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در [[آندلس]] بوده است. وی که معاصر [[ابن حزم]] (م: 456هـ. ق) بوده، ابتدا از [[مسریه]] محسوب می شده ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طرد وی از جانب مسایر « [[مسریه]] » شد چنان که داماد و نوه های او از وی تبرّی جستند. همین امر هم چنین سبب مخفی شدن وی گردید. وی را به عنوان عابد و زاهد ستوده اند. وی منسوب به «ذی رُعَین» از تیره های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال های آغازین قرن پنجم واقع شده است. <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج1، ص390 و ج3، ص136 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج1، ص643</ref>
+
اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در [[آندلس]] بوده است. وی که معاصر [[ابن حزم]] (م: 456هـ. ق) بوده، ابتدا از [[مسریه]] محسوب می شده ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طرد وی از جانب مسایر « مسریه » شد چنان که داماد و نوه های او از وی تبرّی جستند. همین امر هم چنین سبب مخفی شدن وی گردید. وی را به عنوان عابد و زاهد ستوده اند. وی منسوب به «ذی رُعَین» از تیره های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال های آغازین قرن پنجم واقع شده است. <ref> [[الفصل فی الملل و الاهواء و النحل]]، [[ابن حزم]]، ج1، ص390 و ج3، ص136 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج1، ص643</ref>
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۳

اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس بوده است. وی که معاصر ابن حزم (م: 456هـ. ق) بوده، ابتدا از مسریه محسوب می شده ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طرد وی از جانب مسایر « مسریه » شد چنان که داماد و نوه های او از وی تبرّی جستند. همین امر هم چنین سبب مخفی شدن وی گردید. وی را به عنوان عابد و زاهد ستوده اند. وی منسوب به «ذی رُعَین» از تیره های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال های آغازین قرن پنجم واقع شده است. [۱]


پانويس

  1. الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ابن حزم، ج1، ص390 و ج3، ص136 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج1، ص643