محمد باجربقی: تفاوت بین نسخه‌ها
از دایره المعارف فرق اسلامی
(صفحه‌ای تازه حاوی «شمس الدین یا تقی الدین محمد بن جمال الدین بن عبدالرحیم بن عمر موصلی سرسلسلة ف...» ایجاد کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | شمس الدین یا تقی الدین محمد بن جمال الدین بن عبدالرحیم بن عمر موصلی سرسلسلة فرقة [[باجربقیه]] است. وی در سال 664 هجری قمری تولد یافته و پدرش از فقهای [[شافعی]] بوده و در نقاط مختلف شهر [[دمشق]] به تدریس اشتغال داشته است. وی پس از نشو و نما در میان فقها، به سلوک [[صوفیه]] روی | + | شمس الدین یا تقی الدین محمد بن جمال الدین بن عبدالرحیم بن عمر موصلی سرسلسلة فرقة [[باجربقیه]] است. وی در سال 664 هجری قمری تولد یافته و پدرش از فقهای [[شافعی]] بوده و در نقاط مختلف شهر [[دمشق]] به تدریس اشتغال داشته است. وی پس از نشو و نما در میان فقها، به سلوک [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]] روی می آورد. برخی به وی ارادت و برخی عداوت می ورزند و لاجرم وی از [[دمشق]] به جانب مشرق فرار کرده و پس از مدتی مخفیانه به [[دمشق]] باز می گردد. مدتی در « [[قابون]] » از روستاهای [[دمشق]] سکنی می گزیند. علاوه بر علمای [[مالکی]] دمشق، علمای [[حنبلی]] نیز به کشتن او فتوی داده اند. وی در سال 724هجری قمری در 60سالگی وفات یافته است. |
[[باجربق]] از روستاهای [[بین النهرین]] است و علت انتساب وی به این محل آن است که پدر شمس الدین اصالتاً از این روستا بوده و بعد به [[دمشق]] هجرت نموده است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج6، ص200 / [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج14، ص85 / [[الوافی بالوفیات]]، [[صلاح الدین صفدی]]، ج3، ص249</ref> | [[باجربق]] از روستاهای [[بین النهرین]] است و علت انتساب وی به این محل آن است که پدر شمس الدین اصالتاً از این روستا بوده و بعد به [[دمشق]] هجرت نموده است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج6، ص200 / [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج14، ص85 / [[الوافی بالوفیات]]، [[صلاح الدین صفدی]]، ج3، ص249</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۲۱
شمس الدین یا تقی الدین محمد بن جمال الدین بن عبدالرحیم بن عمر موصلی سرسلسلة فرقة باجربقیه است. وی در سال 664 هجری قمری تولد یافته و پدرش از فقهای شافعی بوده و در نقاط مختلف شهر دمشق به تدریس اشتغال داشته است. وی پس از نشو و نما در میان فقها، به سلوک صوفیه روی می آورد. برخی به وی ارادت و برخی عداوت می ورزند و لاجرم وی از دمشق به جانب مشرق فرار کرده و پس از مدتی مخفیانه به دمشق باز می گردد. مدتی در « قابون » از روستاهای دمشق سکنی می گزیند. علاوه بر علمای مالکی دمشق، علمای حنبلی نیز به کشتن او فتوی داده اند. وی در سال 724هجری قمری در 60سالگی وفات یافته است.
باجربق از روستاهای بین النهرین است و علت انتساب وی به این محل آن است که پدر شمس الدین اصالتاً از این روستا بوده و بعد به دمشق هجرت نموده است. [۱]
پايان
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج6، ص200 / البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج14، ص85 / الوافی بالوفیات، صلاح الدین صفدی، ج3، ص249
