میرزا محمد امین استرآبادی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
جز میرزا محمد امین استرآبادی» را محافظت کرد ([ویرایش=فقط مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=فقط مدیران] (بی‌پایان)) [آبشاری])
 
سطر ۱: سطر ۱:
  
محمد امین استرآبادی فرزند محمد شریف، فقیه، متکلم و محدث [[شیعه]] و از علمای بزرگ مکتب [[اخباری]] در اواخر سده دهم و اوایل سده یازدهم هجری است. وی در جوانی به عتبات رفت و در خدمت استادان بزرگ [[شیعه]] تلمذ کرد. استرآبادی با این که نخست در زمرة مجتهدان بود و از روّیة آنان پیروی می کرد، به توصیه استادش میرزامحمد استرآبادی که از وی استماع حدیث کرده بود به احیای مکتب [[اخباری]] پرداخت. استرآبادی اجتهاد را بدعت در دین می دانست و می گفت ادعای اجتهاد مخالفت با شرع است و کسی حق ندارد در شریعتی که از [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بجا مانده عقیده ای اظهار کند و یگانه دستور مردم، [[اخباری]] است که از آن ها رسیده است. وی علمای [[امامیه]] را که از مکتب اصولی پیروی می کردند گمراه می دانست و رجالی چون [[شیخ مفید]] را مبتدع در دین می دانست. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج2، ص107</ref>
+
محمد امین استرآبادی فرزند محمد شریف، فقیه، متکلم و محدث [[شیعه]] و از علمای بزرگ مکتب [[اخباری]] در اواخر سده دهم و اوایل سده یازدهم هجری است. وی در جوانی به عتبات رفت و در خدمت استادان بزرگ [[شیعه]] تلمذ کرد. استرآبادی با این که نخست در زمره مجتهدان بود و از روّیه آنان پیروی می کرد، به توصیه استادش [[میرزامحمد استرآبادی]] که از وی استماع حدیث کرده بود به احیای مکتب [[اخباری]] پرداخت. استرآبادی اجتهاد را بدعت در دین می دانست و می گفت ادعای اجتهاد مخالفت با شرع است و کسی حق ندارد در شریعتی که از [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بجا مانده عقیده ای اظهار کند و یگانه دستور مردم، [[اخباری]] است که از آن ها رسیده است. وی علمای [[امامیه]] را که از مکتب اصولی پیروی می کردند گمراه می دانست و رجالی چون [[شیخ مفید]] را مبتدع در دین می دانست. <ref> [[دائرة المعارف تشیع]]، ج2، ص107</ref>
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۳۰

محمد امین استرآبادی فرزند محمد شریف، فقیه، متکلم و محدث شیعه و از علمای بزرگ مکتب اخباری در اواخر سده دهم و اوایل سده یازدهم هجری است. وی در جوانی به عتبات رفت و در خدمت استادان بزرگ شیعه تلمذ کرد. استرآبادی با این که نخست در زمره مجتهدان بود و از روّیه آنان پیروی می کرد، به توصیه استادش میرزامحمد استرآبادی که از وی استماع حدیث کرده بود به احیای مکتب اخباری پرداخت. استرآبادی اجتهاد را بدعت در دین می دانست و می گفت ادعای اجتهاد مخالفت با شرع است و کسی حق ندارد در شریعتی که از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بجا مانده عقیده ای اظهار کند و یگانه دستور مردم، اخباری است که از آن ها رسیده است. وی علمای امامیه را که از مکتب اصولی پیروی می کردند گمراه می دانست و رجالی چون شیخ مفید را مبتدع در دین می دانست. [۱]


پانويس

  1. دائرة المعارف تشیع، ج2، ص107