سری بن منصور: تفاوت بین نسخه‌ها

سرّی بن منصور شیبانی، فرمانده نظامی شورش [[ابن طباطبا]] بر ضدّ [[مأمون عباسی]] است. وی از بنی شیبان بوده و در [[رأس العین]] به دنیا آمده است. در جریان نزاع بین [[مأمون عباسی|مأمون]] و [[امین عباسی|امین]]، ابوالسرایا از جلوداران لشکر [[هرثمة بن اعین]] سردار قدرتمند [[مأمون عباسی|مأمون]] بود. وی به واسطه این که [[هرثمة بن اعین|هرثمه]] در پرداخت مستمری او تأخیر کرد، به بهانه حجّ خارج شده و در نواحی [[عراق]] به راهزنی پرداخت. وی دارای مذهبی خاص در [[تشیع]] بوده و از طرفی نباید از گرایش به [[خوارج]] برکنار بوده باشد. ابوالسرایا پس از آن که [[ابن طباطبا]] در جزیره موفق به قیام نشد، در راه [[حجاز]] با وی برخورد کرده و با او برای قیام توافق نمود. ابوالسرایا به [[کوفه]] رفت و پیش از رسیدن به [[کوفه]] به زیارت مرقد [[امام حسین]] علیه السلام رفته و از آنجا کسانی را گرد خویش فراهم آورد. [[ابن طباطبا]] و ابوالسرایا در اولین اقدام [[کوفه]] را تصرف نمودند. از این پس رابطه [[ابن طباطبا]] و ابوالسرایا به تیرگی گرائید که گویا به واسطه انتقادات [[ابن طباطبا]] نسبت به عملکرد غیرشرعی ابوالسرایا در جنگ هایش بوده است. در پی این امر، ابوالسرایا، او را مسموم ساخته و خواست امیر قیام را به علی بن عبیدالله که از یاران و اصحاب [[امام رضا]] علیه السلام بود، واگذارد لکن او سرباز زد و ابوالسرایا نوجوانی از علویان به نام محمد بن محمد بن زید را به جای او نشاند. در این هنگام حکومت عباسی، [[هرثمة بن اعین|هرثمه]] را با لشکری به جنگ او فرستاد. ابوالسرایا پس از نزاع هایی، در نهایت از [[کوفه]] فرار کرد و در راه [[رأس العین]]، دستگیر شده و به [[بغداد]] فرستاده شد و در نهایت، در [[بغداد]] کشته شد. گفته اند در ماجرای شورش ابوالسرایا، دویست هزار تن از سپاهیان خلیفه کشته شدند که هرچند اغراق آمیز است ولی نشانگر گستردگی این قیام می باشد. » <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج5، ص514</ref>