نمایش مبدأ برای رستم بن علی دیلمی

مجدالدوله ابوطالب رستم بن علی فخرالدوله بن حسن رکن الدوله بن ابی شجاع بویه، چهارمین سلطان آل بویه [[ری]] می باشد. آل بویه که سلسله ای شیعی به حساب می آید به سه شاخه آل بویه [[فارس]] به زعامت [[عمادالدوله علی]] (م: 338هـ. ق)، آل بویه ری به زعامت [[رکن الدوله حسن]] (م: 366هـ. ق) و آل بویه [[عراق]] به زعامت [[معزالدوله احمد]] (م: 356هـ. ق) تقسیم می شوند. آل بویه ری پس از رکن الدوله، تحت سلطنت [[مؤیدالدوله ابومنصور بن رکن الدوله]] (م: 373هـ. ق) و پس از او [[فخرالدوله ابوالحسن علی بن رکن الدوله]] (م: 387هـ. ق) قرار گرفتند. پس از مرگ فخر الدوله، فرزندش رستم که متولد 379 هجری قمری بود، در حالی که هشت سال داشت بر تخت نشست و عملاً حکومت در اختیار مادرش شیرین، مشهور به سیده خاتون یا امّ الملوک قرار گرفت. 

در سال 398 هجری قمری، مجدالدوله به تحریک وزیرش [[الخطیر ابوعلی بن علی قاسم]]، از مادرش بیمناک شده و بر وی شورید. لکن سیده خاتون به همراه پسر دیگرش و به همراه لشکر [[همدان]] به ری حمله کرده و مجدالدوله را دستگیر و به زندان افکند. مجدالدوله پس از چندی باز به کمک مادرش بر تخت نشست. وی در سال 405 هجری قمری بیمار شد و توسط [[ابی علی سینا]] درمان شد. به دنبال مرگ سیده خاتون در سال 419 هجری قمری، [[محمود غزنوی]] در سال 420 هجری قمری به ری لشکر کشید و مجدالدوله را دستگیر کرده و به [[غزنین]] فرستاد. با دستگیری وی، آل بویه ری نیز منقرض گردید. از فرجام مجدالدوله اطلاعی در دست نیست. <ref> [[دائرة المعارف بزرگ اسلامی]]، ج1، ص629</ref>


==پانويس==