رستم بن علی دیلمی

مجدالدوله ابوطالب رستم بن علی فخرالدوله بن حسن رکن الدوله بن ابی شجاع بویه، چهارمین سلطان آل بویه ری می باشد. آل بویه که سلسله ای شیعی به حساب می آید به سه شاخه آل بویه فارس به زعامت عمادالدوله علی (م: 338هـ. ق)، آل بویه ری به زعامت رکن الدوله حسن (م: 366هـ. ق) و آل بویه عراق به زعامت معزالدوله احمد (م: 356هـ. ق) تقسیم می شوند. آل بویه ری پس از رکن الدوله، تحت سلطنت مؤیدالدوله ابومنصور بن رکن الدوله (م: 373هـ. ق) و پس از او فخرالدوله ابوالحسن علی بن رکن الدوله (م: 387هـ. ق) قرار گرفتند. پس از مرگ فخر الدوله، فرزندش رستم که متولد 379 هجری قمری بود، در حالی که هشت سال داشت بر تخت نشست و عملاً حکومت در اختیار مادرش شیرین، مشهور به سیده خاتون یا امّ الملوک قرار گرفت.

در سال 398 هجری قمری، مجدالدوله به تحریک وزیرش الخطیر ابوعلی بن علی قاسم، از مادرش بیمناک شده و بر وی شورید. لکن سیده خاتون به همراه پسر دیگرش و به همراه لشکر همدان به ری حمله کرده و مجدالدوله را دستگیر و به زندان افکند. مجدالدوله پس از چندی باز به کمک مادرش بر تخت نشست. وی در سال 405 هجری قمری بیمار شد و توسط ابی علی سینا درمان شد. به دنبال مرگ سیده خاتون در سال 419 هجری قمری، محمود غزنوی در سال 420 هجری قمری به ری لشکر کشید و مجدالدوله را دستگیر کرده و به غزنین فرستاد. با دستگیری وی، آل بویه ری نیز منقرض گردید. از فرجام مجدالدوله اطلاعی در دست نیست.