نمایش مبدأ برای ذوالنون مصری


ابوالفیض ثوبان بن ابراهیم معروف به ذوالنون مصری از زاهدان و عرفای مشهور قرن دوم و سوم هجری قمری است. وی در حدود سال 180 هجری قمری به دنیا آمد. پدرش از مردم [[سودان]] بود و ذوالنون از بندگان آزادشده به حساب مي‌آمد. وی سفرهایی به [[دمشق]] و [[مکه]] داشت و به واسطه مخالفت با مخلوق بودن [[قرآن]]، با [[معتزله (معتزله)|معتزله]] مخالف بود. در اواخر عمر ذوالنون با حکم یکی از فقهای [[مالکی]] متهم به [[زندقه]] شد و به زندان افتاد. اما توسط [[متوکل عباسی|متوکل]] خلیفه عباسی که سخنان وی را شنید آزاد شد. وی در سال 240 یا 244 یا 246 و یا 248 هجری قمری وفات یافته است. پس از او تعالیم ذوالنون توسط بسیاری از [[صوفیه (صوفیه)|صوفیه]]، به ویژه [[حارث بن اسد محاسبی|حارث محاسبی]] تبیین شد. عقیده وی در باب حُبّ و معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. <ref> [[دائرة المعارف فارسی]]، [[غلامحسین مصاحب]]، ج1، ص1041</ref>


==پانويس==