فارِسِیه (از صوفیه حلاجیه)

از صوفیه حلاجیه.

ایشان منسوب به کسی به نام فارس هستند. ایشان تارک شریعت و قائل به اتحاد و تناسخ ارواح بوده اند. فارس این عقاید را به حلاج نسبت می داده است. شایان ذکر است که ابوجعفر صیدلانی با چهار هزار نفر از پیروانش که از حلّاجیان بوده و در عراق پراکنده بوده اند، به سبب این نسبت، فارس را لعنت می کرده اند.

لازم به ذکر است که ممکن است این گروه با آن چه رشیدی، به عنوان مذهب عدّه ای از پارسیان نقل می نماید، مرتبط باشند. رشیدی می نویسد: «ایشان که خود را پارسیان می نامیده اند، به مذهب اسماعیلیه گرویده بوده اند، اما در عین حال مذهب خود را مخفی می کرده اند. و عده ای از آنان نیز به وسیله فدائیان الموت کشتار شده اند. »