علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی

ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار بن تمیم شاذلی حسنی سرسلسله طریقه شاذلیه می باشد. وی که از اعقاب حسن مثنّی فرزند امام مجتبی علیه السلام معرفی شده، در سال 591 هجری قمری متولد و منسوب به شاذله در نزدیکی تونس می باشد. وی مدتی در اسکندریه ساکن بوده و در مسیر حج در سال 656 هجری قمری در صحرای عَیذاب وفات می یابد.

گویا وی مدتی به دنبال یافتن کیمیا بوده و سپس این امر را ترک کرده است.