یزید بن مهلب

ابوخالد یزید بن مُهَلَّب بن ابی صُفره اَزدی از امرای دوره بنی امیه است. وی در سال 53هـ. ق به دنیا آمده و پس از مرگ پدرش در سال 83 هجری قمری امارت خراسان را برعهده گرفت، عبدالملک بن مروان (65 الی 86 هـ. ق) وی را از امارت خراسان معزول کرده و به دست [[حجّاج به زندان افکند. وی از زندان فرار کرده و دوره سلیمان بن عبدالملک (96الی99هـ. ق) وی مجدداً به امارت رسیده و ابتدا حکومت عراق، خراسان و در نهایت حکومت بصره را عهده دار شد. تااین که عمر بن عبدالعزیز (99الی101هـ. ق) وی را عزل کرده و او را در حلب زندانی نمود. وی پس از مرگ عمر، از زندان فرار می کند و به بصره رفته و در آن جا شورش کرده و بصره را تصرف می کند تا این که در سال 102 هجری قمری در نبردی که میان لشگریان بنی امیه و یزید بن مهلب درمی گیرد، وی به قتل می رسد. وی را در شجاعت و سخاوت ستوده و به خصوص از سخاوت وی داستان های بسیاری نقل نموده اند.