طاهر بن عبدالله بن طاهر
از دایره المعارف فرق اسلامی
ابوالطیب طاهر بن عبدالله بن طاهر بن حسین بن مصعب خُزاعی، نوه «طاهر ذوالیمینین» و چهارمین حاکم از حاکمان آل طاهر است. طاهریان، از نخستین سلسله های ایرانی است که به دست طاهر ذوالیمینین که از سرداران مشهور مأمون عباسی بوده و خود از موالی زادگان ایرانی به حساب مي‌آمد، در سال 205 هجری قمری تأسیس گردید. طاهر در سال 230 هجری قمری پس از مرگ پدرش عبدالله بن طاهر به حکم واثق بالله خلیفه وقت عباسی، حکمران خراسان گردید و مدت هیجده سال در این مقام باقی بود. وی را در سخاوت و عدالت ستوده اند. طاهر در سال 248 هجری قمری در زمان خلافت المستعین بالله عباسی درگذشت. [۱]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج3، ص222 / لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ذیل عنوان طاهر و طاهریان
