رتن هندی

رتن بن عبدالله یا رتن بن نصر هندی از شیوخ صوفیه در قرن هفتم هجری قمری است. وی ادعا داشته که از زمره صحابه رسول الله (صلی الله علیه و آله) می باشد و از آن زمان تا قرن هفتم هجری قمری زنده مانده است.

ابن حجر عسقلانی مرگ وی را 632 هجری قمری می داند و ضمن اینکه وی را به سبب ادعای مذکور، به شدت تخطئه می نماید، مجموعه روایاتی که وی، مستقیماً از حضرت ختمی مرتبت نقل کرده را بیان می دارد. در زمره این روایات، می توان به چند نقل از رتن هندی اشاره کرد که وی از مجلس عروسی حضرت صدیقه طاهره (علیهاالسلام) روایت کرده و در آن ها حضور خود در آن جلسه را به طور واضح مورد اشاره قرار داده است. عبدالکریم بن محمد سمعانی در الانساب احتمال می دهد هندی بودن وی به واسطه انتساب به «بنی هند» از توابع بنی شیبان باشد. از زمره روایات منسوب به او می توان گرایشات شیعی و همچنین محبت شدید وی به اهل بیت (علیهم السلام) را انتزاع نمود.