بزیع بن موسی

بزیع (یا بزیغ) بن موسی (یا یونس) از غلاة قرن دوم هجری قمری است. وی را بافنده (حائک) دانسته اند. بنابر نقل منابع شیعی امام صادق علیه السلام وی را لعن نموده و پس از شنیدن خبر مرگ وی، شادمانی کرده است. وی امام صادق (علیه السلام) را خدا می دانسته و معتقد بوده هرچه به دل امام صادق (علیه السلام)می آمده، وحی الهی است.