علی بن عبدالله بن عبدالجبار شاذلی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالحسن علی بن عبدالله بن عبدالجبار بن تمیم شاذلی حسنی سرسلسله طریقه شاذلیه می باشد. وی که از اعقاب حسن مثنّی فرزند امام مجتبی علیه السلام معرفی شده، در سال 591 هجری قمری متولد و منسوب به شاذله در نزدیکی تونس می باشد. وی مدتی در اسکندریه ساکن بوده و در مسیر حج در سال 656 هجری قمری در صحرای عَیذاب وفات می یابد.

گویا وی مدتی به دنبال یافتن کیمیا بوده و سپس این امر را ترک کرده است. [۱]


پانويس

  1. الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج4، ص305 / طبقات الشاذلیة الکبری، ابی علی حسن بن محمد فاسی مغربی، ص19 / المدرسة الشاذلیة الحدیثة و امامها ابوالحسن الشاذلی، عبد الحلیم محمود