یونسیه (از امامیه)

از امامیه.

ایشان پیروان یونس بن عبدالرحمن می باشند.

مرسوم کتاب های فرق آن است که فرقه ای را با این نام، منسوب به یونس بن عبدالرحمن معرفی کرده و ایشان را از مشبّهه یا مجسّمه برمی شمارند. یونس بن عبدالرحمن که در تمام کتاب های تراجم شیعه توثیق شده، در روایات شیعه به بزرگی شأن ستوده شده است. این در حالی است که اهل سنت وی را از مشبّهه دانسته و می نویسند وی درباره تشبیه خداوند و عرش او افراط می نمود. ابوالحسن اشعری می نویسد: « یونسیه می پندارند حمله، عرش باری تعالی را حمل می کنند و یونس استدلال می کرد که ایشان توانایی حمل را دارند و آن ها را به کُرکی ـ یک نوع پرنده ـ تشبیه می کرد که پاهای او علیرغم ظرافت توانایی حمل بدن او را دارد.» مرتضی رازی در تبصرة العوام ضمن آن که می نویسد: «به یونسیه نسبت می دهند که صورت خداوند را مثل صورت آدمی می دانند.» صریحاً بر این مطلب اعتراض کرده و ادامه می دهد: «این حکایت دروغ است از آن که او از کبار تلامذه رضا علیه السلام است و اصول دین را از او فراگرفت و هیچ خلاف نیست که اعتقاد رضا (علیه السلام) آن بود که خدای تعالی به هیچ چیز از مخلوقات نماند.»

همچنین آیت الله سید مهدی روحانی در ذیل فرقه شیطانیه می نویسد: «در کلمات و روایات کثیره ائمه (علیهم السلام) قول به تشبیه و تجسیم نیست و بعکس شدیداً با این توهم مبارزه کرده اند. بنابراین ممکن نیست که مؤمن الطاق و اشباه او همانند هشام بن حکم، هشام بن سالم و یونس بن عبدالرحمن قمی که معاشرت کامل با ائمه (علیهم السلام) داشته و آنان را به امامت می شناختند قائل به تشبیه باشند».