محمد بن سعد بن منیع

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع بغدادی مشهور به کاتب واقدی، مورخ وسیره نویس مشهور قرن دوم و سوم هجری قمری است. وی در سال 168 هجری قمری در بصره تولد یافت و از بزرگان روزگار خویش در بصره، کوفه و مدینه کسب علم کرد. وی در بغداد از شاگردان خاص محمد بن عمر واقدی (م: 207هـ. ق) گردید. اما بر خلاف استادش در تراجم اهل سنت، مورد توثیق قرار گرفته است. وی که از جمله قاریان نیز به حساب آمده است در داستان «محنه» قائل به خلق قرآن شد. ابن سعد در سال 230 هجری قمری در بغداد درگذشت از جمله شاگردان وی می توان از احمد بن یحیی بلاذری یاد کرد. کتاب معروف او الطبقات الکبری (یا: الطبقات الکبیر) عمده ترین تصنیف او و مهم ترین عامل در احیاء نام اوست. [۱]


پانويس

  1. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج3، ص680 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج9، ص295