در حال ویرایش عمادیه (شهر)

پرش به: ناوبری، جستجو

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی متن شما
سطر ۱۹: سطر ۱۹:
 
دژ آشب که از دژهای کردهای حکاری بود به استواری شهرت داشت و فرمانروای آن [[ابوالهیجاء بن عبدالله]] نام داشت. پس از مرگ وی، اتابک زنگی که به حکومت موصل و میان‌رودان گماشته شده‌بود دژ آشب را تسخیر کرد و به دست نصیرالدین جقر سپرد. وی دستور داد دژ را ویران کنند و در کنار آن دژی دیگر بسازند و او این دژ را عمادیّه نامید.
 
دژ آشب که از دژهای کردهای حکاری بود به استواری شهرت داشت و فرمانروای آن [[ابوالهیجاء بن عبدالله]] نام داشت. پس از مرگ وی، اتابک زنگی که به حکومت موصل و میان‌رودان گماشته شده‌بود دژ آشب را تسخیر کرد و به دست نصیرالدین جقر سپرد. وی دستور داد دژ را ویران کنند و در کنار آن دژی دیگر بسازند و او این دژ را عمادیّه نامید.
 
تاریخ تسخیر آشب به دست اتابک عمادالدین زنگی بن آق‌سنقر ۲۳ رمضان ۵۳۷ق/۱۱ آوریل ۱۱۴۲م بود.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ج۱ (آب - آل داوود): آشب (در موصل)، نویسنده: علی رفیعی، شماره مقاله:۲۲۰</ref>
 
تاریخ تسخیر آشب به دست اتابک عمادالدین زنگی بن آق‌سنقر ۲۳ رمضان ۵۳۷ق/۱۱ آوریل ۱۱۴۲م بود.<ref>دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ج۱ (آب - آل داوود): آشب (در موصل)، نویسنده: علی رفیعی، شماره مقاله:۲۲۰</ref>
 
== پانویس ==
 

لطفاً توجه داشته باشید که فرض می‌شود کلیهٔ مشارکت‌های شما با دایره المعارف فرق اسلامی ممکن است توسط دیگر مشارکت‌کنندگان ویرایش شوند، تغییر یابند یا حذف شوند. اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش شود، اینجا نفرستیدشان.
همچنین شما دارید به ما قول می‌دهید که خودتان این را نوشته‌اید، یا آن را از یک منبع آزاد با مالکیت عمومی یا مشابه آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیشتر به دایره المعارف فرق اسلامی:حق تکثیر مراجعه کنید). کارهای دارای حق تکثیر (copyright) را بی‌اجازه نفرستید!

لغو | راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)