از دایره المعارف فرق اسلامی
|
|
| (۴ نسخهٔ میانی توسط کاربر مشابهی که نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | شیخ الاسلام، ابومحمد عبدالقادر بن ابی صالح عبدالله بن جنکی دوست، جیلی [[حنبلی]] فقیه [[حنبلی]] و عارف مشهور قرن ششم هجری قمری است. وی در سال 470 یا 471 هجری قمری در [[گیلان]] تولد یافت و در ایام جوانی (488هـ. ق) به [[بغداد]] عزیمت نمود. برخی نسب وی را به [[امام مجتبی علیه السلام]] رسانده اند.
| + | #تغییر_مسیر [[عبدالقادر گیلانی]] |
| − | | + | |
| − | [[محمد بن احمد ذهبی]] می گوید در میان مشایخ بزرگ برای کسی بیش از شیخ عبدالقادر، کرامات و احوال ذکر نشده است. البته ناگفته نماند که بسیاری از این کرامات ظاهراً غیر صحیح بلکه محال است.
| + | |
| − | | + | |
| − | وی کم سخن و با عظمت بوده و بسیاری را به اسلام درآورده و بسیاری از اهل [[بغداد]] را توبه داده است. گویا وی تنها روزهای جمعه از مدرسه اش خارج می شده است. وی در دهم ربیع الاول 561 هجری قمری در [[بغداد]] وفات یافته و طی تشییع جنازه باشکوهی در مدرسه اش، در همان شهر مدفون شد است. مدفن وی، مزار مریدان او است. وی را دارای 48 فرزند دانسته اند.
| + | |
| − | | + | |
| − | شیخ عبدالقادر در طریقت شاگرد شیخ حمّاد دباس دانسته شده است. چنان که برخی فتاوی وی را علاوه بر مذهب [[احمد بن حنبل]]، مطابق با آرای [[شافعی]] نیز دانسته اند. از وی که مهارت بسیاری در وعظ داشته، کلمات قصاری نیز نقل شده است. (تاریخ [[بغداد]]، ابن دمیاطی، ص169 / [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]]، [[محمدباقر موسوی خوانساری]]، ج5، ص81 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج15، ص182</ref>
| + | |
| − | | + | |
| − | | + | |
| − | ==پانويس==
| + | |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۵۶
