شاه طاهر دکنی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «شاه طاهر بن شاه رضی الدین بن مؤمن شاه دکنی از صوفیان و سادات عصر صفوی است. وی ب...» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
شاه طاهر بن شاه رضی الدین بن مؤمن شاه دکنی از صوفیان و سادات عصر صفوی است. وی به واسطه رفاقت با ناظر دیوان شاه اسماعیل، از کسوت درویشی به در آمده و در سلک علما درآمد. وی مدّتی در [[کاشان]] مقیم بود و به سبب بدگویی مخالفان و هم چنین رفتار صوفی منشانه اش، از جانب [[شاه عباس اول]] محکوم به اعدام گردید. لکن قبل از اجرای حکم، از [[کاشان]] گریخته و به [[هند]] متواری شد. شاه طاهر در [[هند]] مریدانی یافت و در سال 928 هجری قمری به «احمد نگر» وارد شده و مورد اکرام سلطان و مردم قرار گرفت. وی از نفوذ خویش بهره برد و به ترویج مذهب اثنی عشری پرداخت و به کمک برهان شاه در این امر توفقیاتی نیز کسب کرد. شاه طاهر در سال 956هجری قمری در احمد نگر درگذشت. وی را دارای کمالات بسیار در امور غریبه و علوم ظاهری و باطنی دانسته اند. <ref> [[طرائق الحقائق]]، [[معصوم علی شاه]]، ، ج3، صفحات 133 الی 148</ref>
+
شاه طاهر بن شاه رضی الدین بن مؤمن شاه دکنی از صوفیان و سادات عصر صفوی است. وی به واسطه رفاقت با ناظر دیوان [[شاه اسماعیل]]، از کسوت درویشی به در آمده و در سلک علما درآمد. وی مدّتی در [[کاشان]] مقیم بود و به سبب بدگویی مخالفان و هم چنین رفتار صوفی منشانه اش، از جانب [[شاه عباس]] محکوم به اعدام گردید. لکن قبل از اجرای حکم، از کاشان گریخته و به [[هند]] متواری شد. شاه طاهر در هند مریدانی یافت و در سال 928 هجری قمری به «[[احمد نگر]]» وارد شده و مورد اکرام سلطان و مردم قرار گرفت. وی از نفوذ خویش بهره برد و به ترویج مذهب [[اثنی عشری]] پرداخت و به کمک برهان شاه در این امر توفقیاتی نیز کسب کرد. شاه طاهر در سال 956هجری قمری در احمد نگر درگذشت. وی را دارای کمالات بسیار در امور غریبه و علوم ظاهری و باطنی دانسته اند. <ref> [[طرائق الحقائق]]، [[معصوم علی شاه]]، ، ج3، صفحات 133 الی 148</ref>
  
  
 
==پانويس==
 
==پانويس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۱۲

شاه طاهر بن شاه رضی الدین بن مؤمن شاه دکنی از صوفیان و سادات عصر صفوی است. وی به واسطه رفاقت با ناظر دیوان شاه اسماعیل، از کسوت درویشی به در آمده و در سلک علما درآمد. وی مدّتی در کاشان مقیم بود و به سبب بدگویی مخالفان و هم چنین رفتار صوفی منشانه اش، از جانب شاه عباس محکوم به اعدام گردید. لکن قبل از اجرای حکم، از کاشان گریخته و به هند متواری شد. شاه طاهر در هند مریدانی یافت و در سال 928 هجری قمری به «احمد نگر» وارد شده و مورد اکرام سلطان و مردم قرار گرفت. وی از نفوذ خویش بهره برد و به ترویج مذهب اثنی عشری پرداخت و به کمک برهان شاه در این امر توفقیاتی نیز کسب کرد. شاه طاهر در سال 956هجری قمری در احمد نگر درگذشت. وی را دارای کمالات بسیار در امور غریبه و علوم ظاهری و باطنی دانسته اند. [۱]


پانويس

  1. طرائق الحقائق، معصوم علی شاه، ، ج3، صفحات 133 الی 148