بهلول شاهی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
 
از [[صوفیه قادریه غوثیه]]  
 
از [[صوفیه قادریه غوثیه]]  
  
 
ایشان پیروان [[شاه دار باعی]] می باشند.  
 
ایشان پیروان [[شاه دار باعی]] می باشند.  
  
[[تری مینگهام]] [[صوفیه قادریه]] را به فرقه های متعددی تقسیم می کند و از جمله آن ها به [[غوثیه (از صوفیه قادریه)|غوثیه]] اشاره کرده و آن ها را پیروان [[محمد غوث محمد بن شاهی ید بن علی]] (م:623ق) معرفی می کند. وی غوثیه را به سه شاخه بهلول شاهی (پیروان [[بهلول شاه دار باعی]]، قرن پانزدهم میلادی)، [[رقم شاهی]] (پیروان [[مقیم محکم الدین]])، و [[حسین شاهی]] (پیروان [[شاه لال حسین]] در [[لاهور]]، م: 1599میلادی)، تقسیم می کند. شاه لال حسین خود از پیروان بهلول شاه بوده است. بهلول شاه را از زمره [[ملامتیان]] دانسته اند. <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص403</ref>
+
[[تری مینگهام]] [[صوفیه قادریه]] را به فرقه های متعددی تقسیم می کند و از جمله آن ها به [[غوثیه (از صوفیه قادریه)|غوثیه]] اشاره کرده و آن ها را پیروان [[محمد غوث محمد بن شاهی ید بن علی]] (م:623ق) معرفی می کند. وی غوثیه را به سه شاخه بهلول شاهی (پیروان بهلول شاه دار باعی، قرن پانزدهم میلادی)، [[رقم شاهی]] (پیروان [[مقیم محکم الدین]])، و [[حسین شاهی]] (پیروان [[شاه لال حسین]] در [[لاهور]]، م: 1599میلادی)، تقسیم می کند. شاه لال حسین خود از پیروان بهلول شاه بوده است. بهلول شاه را از زمره [[ملامتیان]] دانسته اند. <ref> [[الفرق الصوفیة فی الاسلام]]، [[تری مینگهام]]، ص403</ref>
  
 
== پانویس ==
 
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۴:۳۹

از صوفیه قادریه غوثیه

ایشان پیروان شاه دار باعی می باشند.

تری مینگهام صوفیه قادریه را به فرقه های متعددی تقسیم می کند و از جمله آن ها به غوثیه اشاره کرده و آن ها را پیروان محمد غوث محمد بن شاهی ید بن علی (م:623ق) معرفی می کند. وی غوثیه را به سه شاخه بهلول شاهی (پیروان بهلول شاه دار باعی، قرن پانزدهم میلادی)، رقم شاهی (پیروان مقیم محکم الدین)، و حسین شاهی (پیروان شاه لال حسین در لاهور، م: 1599میلادی)، تقسیم می کند. شاه لال حسین خود از پیروان بهلول شاه بوده است. بهلول شاه را از زمره ملامتیان دانسته اند. [۱]

پانویس

  1. الفرق الصوفیة فی الاسلام، تری مینگهام، ص403