در حال ویرایش اهل دیار

[[محمد بن ابراهیم کلاباذی]] (م:380هـ. ق) در کتاب [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، که از قدیمی ترین مأخذ صوفیه به حساب می آید، می نویسد: «چون صوفیه از وطن هایشان خارج می شوند به آن ها [[غرباء]] می گویند و به واسطه سفرهای بسیاری که دارند آن ها را [[سیاحون]] می نامند، و چون در هنگام ضرورت به غارها و کهف ها پناه می برند، آن ها را اهل دیار و [[شکفتیه]] می خوانند و اهل شام ایشان را [[جوعیه]] نام نهاده اند چرا که آن ها به اندازه ضرورت غذا می خورند. . . و چون خالی از املاک هستند، [[فقراء]] نامیده می شوند. » <ref> [[التعرّف لمذهب اهل التصوف]]، [[محمد بن ابراهیم کلاباذی]]، ص11</ref>