ابو عبدالرحمن سُلَمی

از دایره المعارف فرق اسلامی
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن محمد بن موسی نیشابوری، محدث و صوفی بزرگ ایران در قرن چهارم و پنجم هجری قمری است. وی در سال 325 هجری قمری به دنیا آمده و گویا در روزگار خویش بین همه طوایف، مقبول و مرضی بوده است. وی را شیخ خراسان و بزرگ صوفیه دانسته و برای او کتاب های بسیاری ـ قریب به هزار جزء ـ ذکر کرده اند. وی علاوه بر حدیث و تاریخ، از زمره مفسرین نیز محسوب مي‌شود. هرچند برخی از اهل سنت تفسیر وی را به شدت نکوهش کرده اند. مرگ وی در سال 412 هجری قمری بوده است. کتاب طبقات صوفیه وی از منابع مهم این رشته محسوب مي‌شود. [۱]


پانويس

  1. سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج13، ص152 / طبقات الاولیاء، ابن ملقن، ص313 / الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، ج9، ص326 / لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، ج6، ص62