مصعب بن زبیر

ابوعبدالله مصعب بن زبیر بن عوام بن خویلد بن اسد قرشی اسدی برادر عبدالله بن زبیر و امیر منطقه عراق بوده است. وی که با کنیه ابوعیسی هم شناخته می شود به زیبایی و شجاعت ستوده شده است. مصعب پس از آن که برادرش عبدالله ـ که حدوداً 30 سال از او بزرگتر بوده ـ بعد از واقعه عاشورا ادعای خلافت می نماید، از جانب عبدالله بن زبیر به عنوان فرمانروای عراق انتخاب شده و در جریان نبردی، مختار ثقفی را کشته و حاکم عراق می شود. وی را مهم ترین پشتوانه عبدالله بن زبیر ـ برادرش ـ شناخته اند و این در زمانی بوده که جز مصر و شام تمام سرزمین های اسلامی پس از مرگ یزید (64هـ. ق) به خلافت عبدالله بن زبیر تن می دهد و این در حالی است که اضمحلال حکومت زبیریان، پس از کشته شدن مصعب در سال 71 هجری قمری روی داده است. و جالب این جاست که در کلمات مصعب و خطبه ای که عبدالله در رثای برادرش خوانده اهل کوفه و عراق به خیانت نسبت به مصعب متهم شده اند. سن مصعب بن زبیر را در وقت مرگ چهل سال ذکر کرده اند. یکی از همسران مصعب، سکینه دختر امام حسین علیه السلام می باشد. 159