ملحدیه

همان باطنیه (از صوفیه).

محمد کریم خراسانی در التنبیهات الجلیة فی کشف اسرار الباطنیة پس از توصیف مذهب ابی الخطاب می نویسد: «این طایفه بعد از ابی الخطاب چهار فرقه شدند، لکن الحاد و زندقه جامع بین تمام اینهاست و فرق ایشان در امور جزئیه است. و کیف کان این ها ملحق شدند به باطنیه، به این معنی که اسم خود را اسماعیلیه گذاردند. از جهت این که اسمی که باطنیه برای خودشان معین کرده بودند اسماعیلیه بود. و این القاب مثل باطنیه و قرمطیه و مزدکیه و ملحدیه و امثال ذلک اصطلاح اهل عراق و خراسان است. »

وی در ادامه می نویسد: «در حقیقت اسم اسماعیلیه در آن زمان مجمع ملحدین شده، هر کس می خواست زندقه خود را اظهار نماید می گفت من اسماعیلی هستم و باطنیه هم که تمام آمالشان اخلال در دین بود، کمال تقویت و همراهی از این ها می نمودند. »