حوریه

از صوفیه.

سرجان ملکم در تاریخ ایران می نویسد: «ایشان می گویند: در وقت سماع حوریان بهشتی بر ما نازل می شوند و ما با ایشان. . . ».

مطلبی که آیت الله سید مهدی روحانی در متن آورده برگرفته از کتاب حدیقة الشیعة محقق اردبیلی است. وی می نویسد: «فرقه دهم از صوفیه حوریه یا مدهوشیه اند. ایشان گویند که در محل سماع و بیهوشی، حوریان بهشتی به ما نازل شوند و آن وقت با ایشان نزدیکی می کنیم، ایشان با ما هم زبانی می کنند از غیب ما را خبر می دهند. . . و این گروه با آنکه منکر شرع و دین اند، بعد از اظهار بیهوشی غسل می کنند تا سفیهان را فریب دهند. و این جماعت نیز دروغگوی و فاسد عقیده و ملعونند. » این در حالی است که سرجان ملکم که ظاهراً مطالب خود را از محقق اردبیلی گرفته است تنها می نویسد: « حوریه گویند در حالت وجد حوران بهشتی با ایشان مصاحبت دارند و القای اسرار بدیشان نمایند. » .