احمد بن محمد بن ابی نصر بَزَنطی
احمد بن محمد بن عمرو بن زید بَزَنطی، از اصحاب امام هفتم و هشتم و نهم علیهم السلام و از محدثان و فقهای برجسته شیعه در روزگار خود و نیز از اصحاب اجماع است. شیخ طوسی کنیه او را ابوجعفر و به احتمال ابوعلی نقل کرده و مي‌گوید که به بزنطی شهرت دارد. گاهی نیز از بزنطی با عنوان ابن ابی نصر یاد مي‌کنند. درگذشت او به اتفاق آرا در 221 هجری قمری بوده است. یقیناً او از اصحاب مورد توجه و محترم حضرت موسی بن جعفر و علی بن موسی الرضا و محمد بن علی الجواد علیهم السلام است. بزنطی منسوب به نام جایی و نام نوعی پارچه نیز هست و ظاهراً معرب بیزانسی است. بزنطی پس از رحلت حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام، اندک زمانی واقفی بوده و اعتقاد به زنده بودن ایشان داشته است ولی بعد از مکاتبه با امام علی بن موسی الرضا علیهماالسلام و ظهور برخی معجزات، از مذهب واقفی عدول کرده است. او را در شمار شش فقیه مهم از اصحاب امام کاظم و امام رضا علیهماالسلام نام برده اند. و این شش تن طبقه سوم اصحاب اجماع را تشکیل مي‌دهند. [۱]
پانويس
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج3، ص372
