دائره والی

از اهل سنت.

ایشان قائل به مهدویت شیخ محمد جونبوری (یا سید محمد جونبوری) می باشند. وی از هند تبعید شده و در سال 1505 میلادی در نیل هلمند وفات کرد. این گروه در بلوچستان، مهدیه نامیده می شوند و لویی ماسینیون نام دیگر فرقه دائره والی را، ذکریه (دیکریس) دانسته است.

اینان در شب قدر سنگ هایی بر یکدیگر چیده و در داخل آن، مناسک عبادات خود را انجام می دهند و از این جهت، آنان را دائره والی می نامند.

ظاهراً وجه تسمیه ای که آیت الله سید مهدی روحانی به آن اشاره می کند به این معنا است که آن سنگ ها به صورت دائره چیده می شده است. در علت نام گذاری این دائره به والی نیز می توان به مفهوم ولایت در لفظ والی توجه کرد.

اهل این فرقه با فرقه نمازیه ـ که همان اهل سنت باشند ـ معارضه دارند.

این گروه روز 27 رمضان را که روز شهادت شهدای ایشان است، عید می گیرند.

در حوالی سال 928 میلادی، برهان نظام شاه، سلطان احمدنگر، طائفه مهدویه جون پوری را از شهر احمدنگر اخراج نمود.

معصوم علی شاه می گوید: برهان نظام شاه، دختر خود را به یکی از پیروان مهدویه جون پوری داده بود.