جماعت المسلمین

از سازمانهای اسلام گرای مصر، که بعدها به التَکفیر وَ الهِجْرَة مشهور شد. این سازمان را باید انشعابی از اِخْوان المسلمین دانست که منشأ آن اختلافات دو نسل جوان و کهنسال این سازمان در اواخر دهه 1340 و اوایل دهه 1350 هجری شمسی بود. نسل کهنسال، که سیاستی محافظه کارانه داشت، تا 1356 هجری شمسی با نظام حاکم، یعنی حکومت انورسادات، همزیستی مسالمت آمیز داشت، ولی نسل جوان، خواستار اتخاذ سیاستهای تند و خشن برضد جامعه جاهلی مصر بود. اوضاع نابسامان اقتصادی و مشکلات اداری و آموزشی و اجتماعی مصر که نتیجه شکست سیاسی حکومت مصر و نظام سوسیالیستی بود ـ همچنین شکست تحقیرآمیز مصر در جنگ 1346 هجری شمسی عرب و اسرائیل ، که از نظر آنان نشانه حاکمیتی ناتوان و نالایق بود زمینه ساز اصلی شکل گیری جنبش های سیاسی دینی نوپایی چون جماعت المسلمین شد.