بطایح، سرزمینی میان شهر واسط و شهر بصره عراق، در نزدیکی شهر «منیعه» می باشد. این نام که جمع بطیحه و به معنای مرداب است گویا در زمان حکومت عباسی بر مستغلات حکومتی در محدوده شهرهای واسط و کوفه اطلاق می گردیده است. [۱]
پانویس
- ↑ لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا / المنجد
