دشت

(دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. صحرا، زمین پهناور و ناهموار.
2. دستلاف.
3. پیش مزد.

(عا.)

1. فروش اول هر کاسب. ؛ ~ کردن نخستین بار پول گرفتن، فروختن جنس اولین بار در هر روز. ؛ ~ کسی را کور کردن کنایه از: اولین بار فروش از او نسیه خریدن، موجب کسادی کار او شدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین